та юу ҮРЖҮҮЛЖ БАЙНА вэ?

мань мэт шиг залхуу хүмүүс нь судар, номоо уншихгүй л яваад байгаа байх, тэгтэл нөгөө залхуу улаач судар барьж аваад, хальт нэг хэсэг харав.

өмнө нь 73 суу ухаан гэж сонсож, уншиж байсан, түүнийгээ судраас хайхаар болов. гэтэл:

... МНТ-д 73 агтас ииар ииан гэсэн хэллэг байдаг ... Ард түмэн үүнийг тайлахдаа "ЦОО Бай" /цовоо/ цагаан унага нь Цоо мөрт найман хөлтэй, Цоо ур Айий /цуурай/ есөн ижилтэй, Эр КҮ мөр ГҮН эзэнтэй гэсэн нууц түлхүүр үг бөгөөд ИЭ буюу ТНГР хэмээх үйлс түүнийг удирддаг БӨӨ тархиа хэлж байгаа юм. Ардын энэ тайлга нь "Улсаа өмөөрөн босоо оршихуйн есөн ухаанаа Улс ГЭР-хээ хана хийж, урган тэсэн магад гарахуйн оюуны найман сан /ЧУЭН/-гаараа унь хийж, Бай Ур дү тү ЧУ ГҮН ОГОУУЛ ЗӨН-гөөр тооно хийж" гэж хэлж ТНГР-ийн БӨӨ тархиа тайлж байгаатай яг таарч байгаа юм...

гэсэн хэсэг байв. за тэгвэл энэ 73 ухаан гэдэг чинь ямар олон юм, ийм олон ухаан байна гэж үү гээд бодож байтал 10 жилд хэдэн тоонд төөрдөг байсан зангаараа нөгөө 73-ыг: 73=9*8+1 гээд задлаад бодоход заларсан Онгод ихэд баясав. тэгвэл энэ чинь улсаа өмөөрөх 9 ухаанаа, оюуны найман сангаараа үржүүлээд, түүнийгээ тархиараа удирдаад явахыгаа л 73 суу ухаан гээд байгаан байна даа гээд улаач нь баясав.
тэгвэл энэ үржүүлэх, судар дээр байгаа тоонуудыг задлах нь судрыг ойлгох, үгний цаадах үг, түүний цаадах утгыг тайлахад нэмэртэй, нэг оньс нь юм байна гэж ойлгов. учир нь 90 бүтээвэр гэдгийг бас л 18 үржих нь 5 зүйл гээд бэлэн хэлчихсэн байдаг, бас үржихүйн сурлага гээд бэлэн бичээд орхичихсон байх юм.

тэгвэл үржүүлэх, үржвэр гэж юу вэ гэдэг их сонин санагдав. судар дээр ч тэр үржүхүйн хүрдээр гээд байдаг, амьдрал дээр ч тэр үржүүлэх, үржих гэхээр алив зүйлийг олшруулах, алив зүйлийн эх үүсвэр болж байдаг нь харагддаг.
цааш нь бодоод байхаар энэ үржүүлэх үнэхээр сонирхолтой болоод байв. учир нь би хэн нэгэнтэй ярих, түүнтэй ойлголцоно гэдэг өөрийн дотроо бодож байгаагаа үржих нь байна, хэрвээ бодлоо бүхэл 1-ээр үржүүлж чадвал цаад хүндээ өөрийгөө бүрэн ойлгуулна, үржвэр бүтэн байх нь, хэлэх гэсэн санаагаа бүтэн сонордуулна, хэрвээ бодлоо 0.5-аар үржүүлчихвэл ойлголцол тал болох нь.
эх амьтан үржвэл өөрийн удмаа гаргана, энэ замбад нэг амь нэмнэ, энэ өнцгөөс нь харвал үржих гэдэг алив зүйлийн эх үүсвэр байх нь.
тэгэхээр би эр амьтан хэдий ч бас эх болж болох нь, гэхдээ махан биеийн эх биш, харин бодол, санаа, үзэл, өөрийн үлгэрлэхийн эх болох боломж нээлттэй юм байна.

эх нь сээр алаг бол хүү нь шийр алаг гэж үг байдаг. энэ үг энд ярьж байгаа үржүүлэхтэй ихэд холбоотой юм байна, учир нь гэр бүлийн орчиндоо бид үр хүүхдээ хүмүүн болгож үржүүлдэг, гэтэл тэд маань бидний тэдэнд өөрийн биеэрээ үржүүлэн хүргэж байгааг дуурайж, түүнийг дагаж үйлдэх байдлаар хүмүүн болох нь, тэгвэл бид сайныг үлгэрлээд байвал нөгөө үр хүүхэд маань нэмэхээр, эерэгээр үржигдэх нь, саарыг, мууг үлгэрлээд байвал үржигдэхүүн болох үр хүүхэд маань хасах, сөрөг нэгэн болох нь.

бид биеийг нь төрүүлэхээс, ухааныг нь төрүүлэхгүй гээд бидний эцэг эх ярьдаг санагдаж байна, гэхдээ одоо ингээд бодохоор энэ бас л нэг утгыг нь мушгисан, учгийг нь дарсан үг байж магад гэж хардах сэдэл төрөв. бид өөрсдөө үр хүүхдийнхээ буюу үржигдэхүүнийхээ эерэг, эсвэл сөрөг байхыг өөрсдөө үржиж, өөрсдөө эхийг нь тавьж харуулдаг байх нь.
энэ утасны үзүүрийг дагавал нэг хүмүүн, нэг гэр бүлийг үржүүлэх нь, нэг гэр бүл нэг отгийг үржүүлэх нь, нэг отог нэг аймгийг үржүүлэх нь, нэг аймаг нэг улсыг үржүүлэх нь, нэг улс энэ дэлхийг үржүүлэх юм байна.
нөгөө төрийн төлөө оготно боож үхэх гээд яах гээд байгаа юм, яршиг цаашаа гэдэг нь биднийг эерэгээр үржихээс эмээсэн, бас л мушгисан новшийн хэлц байх нь, харин ч боож үхэхгүйгээр, эх үүсвэр болоод үлгэрлэн үржих учиртай юм байна.

нээрээ ийм энгийн гэж санасангүй, судар дээрх зүйлийг энгийн амьдралтай холбож ухвал илүүтэй тайлна гэж байсан, тэр нь ийм л бололтой.

тэгвэл яагаад өнөөгийн бид энэ судрын үгэн доторх үг, түүний доторх утгыг тайлах гэж ингэтлээ мангартаж, ингэтлээ удаж байна вэ?
учир нь гэвэл судар бичигдэх тухайн үед бүгд, энгийн нэгэн ч хүртэл юуг зөв, юуг бурууг мэддэг, түүгээрээ эргэн тойрноо үржүүлж чаддаг байсан тул, тийм ч учраас энгийн амьдрал дээр тэр нь ил, бусдаасаа илүү ажигч, хичээнгүй, ухаант нэгэн нь ажаад бичих боломжтой байж, харин бидний үед, өнөөгийн нийгэмд үржигдэхүүн нь дандаа сөрөг зүйлс, тийм учраас энгийн амьдралаа ажаад энэ судрыг тайлах гэдэг нь зоосыг сүлдэн талаас нь биш, тоон талаас нь харж байгаатай адил, цаад талыг нь, цаад утгыг нь харахгүй байгаад байгаа юм байна. судар дээр байдаг 16 нийгэм зэргийг гүйлгээд харсан хүн бүхэн бусад хэсгээс илүүтэй ойлгоод байдаг, тэр хэсэг бидэнд их ойрхон байгаад байдаг, учир нь гэвэл түүнийг бид өдөр тутам, амьдрал дээрээ хардаг тул ойлгомжтой байдаг юм байна.
бас нэг учир нь судрыг тайлж, хэрэгжүүлснээр бид зөв, зохистой, эерэг, байгальдаа ээлтэй нийхэмийг байгуулах, гэтэл бид өөрсдөө сөрөг үржигдэхүүн тул эерэг зүйлийг харах ухаан гэх үү, мэлмий гэх үү тэр нь дутаад байх шиг, тиймээс л Онгодууд, Буурлууд бууж, өөрсдийн бичсэн, бүтээсэн судраа өөрсдөө тайлж байх, учир нь тэд амьд ахуйдаа байгальтайгаа зөвөөр зохицож амьдарч чаддаг нийхэмд амьдарч байсан, тиймээс л тэдэнд судар тайлах их амар байх шиг, тэдэнд атаархав ккк.
тэд маань амьдарч ахуй үедээ ухааны ихээр, илдийн хурцаар, хүлгийн хурднаар, биеийн хатаар махан биеэрээ нэг газраас нөгөөд шилжиж, үрждэг байсан байх нь, яагаад зарим улс, хотууд тухайн үеийн Монголчуудад маань шууд бууж өгөөд, дагаар ороод байсан бэ? айж эмээсэндээ юу? үгүй л байх, учир нь дагаар орсон улсууд манайхны цэргүүдээс хүн хүчээр илүү байсан, тэгвэл миний бодлоор гол учир нь тэд маань эерэг үржигдэхүүнүүд байсан тул, дагаар орогсод нь тэдэнтэй маань нэгдэж өөрсдөө ч бас эерэг үржигдэхүүн болохыг ойлгосон, түүнийг нь ойлгуулсан тул байх.

тэгвэл бидний үед бид заавал өөрсдөө махан биеэрээ, ядран байж үржих хэрэг алга, бидэнд бодол байна уу байна, байхгүй дутаад байгааг маань Буурлууд нөхөж байна, бидэнд хурдан хүлэг болох интернет байна, хурц илд болох үгс байна, тэгэхээр бид хүлгийн хурдаар биш блогын хуудсаар бусдыгаа үржих үүрэгтэй юм байна.
блог хөтлөдөг бусад маань мэддэг байх, өөрийнх нь блогт хандаж байгааг өдөр бүр хардаг байх, хэдэн хүмүүн хандаж байгаа нь өөрийн тань бодол, Буурлуудын тань үзэл тэр хэрээр үржигдэж байна гэсэн үг, тэгэхээр бичихээс өөрийгөө чамлаад хойш суух ч юм уу, эсвэл бяцхан залхуураад арагш тавих ч юм уу, завгүй гээд өөрийгөө өмөөрөх хэрэггүй юм байна, өрөөлийн бодлыг эерэгээр, зөвөөр үржих боломжоосоо өөрөө татгалзаж байна гэсэн үг болох нь.

бидний нийгэм сөрөг үржвэрийн нийлбэр тул, эерэг маань хэсэгхэн л, бяцхан байгаад учир байна. тэр бяцхан гэрлийг эргэн тойрондоо үржүүлэх нь бид өөрсдөө юм байна, энгийн нэг гэр бүлийнхээ дотор ч тэр, эргэн тойрон, нийт дундаа ч тэр бид эерэг бодлыг, эерэг хандлагыг, зөв бодлыг, зөв үзлийг үржүүлэх ёстой, үүрэгтэй юм байна. Гэрлийн өргөө гэдэг нэр маань тэгвэл гэрлийг үржүүлэх үүрэгтэй бүлэг байх нь.

үг амьтай гэдгийг бараг улаач бүхэн, улаач биш энгийн нэгэн ч гадарлах байх, тэгвэл бид бас л бодлоосоо эхтэй, амаараа агаарт цацдаг тэр үгээ хүртэл эерэг байлгаж үржүүлэх үү, сөрөг байлгаж үржүүлэх үү гэдгээ шийдэх боломжтой, сонголттой.
тийм ч учраас Дээдэс цөмийн хаягдал, цөмтэй холбоотой бүхнийг эсэргүүцэж байна гэхгүйгээр эерэгээр дэлхий ээжээ аврая болгож өөрчлүүлсэн байх нь.


тэгвэл бид юуг үржүүлэх ёстой вэ?

уурыг биш уучлалыг
уцаарыг биш ухааныг
унтааг биш сэрүүнийг
уйлахыг биш инээхийг

харыг биш хайрыг
хагацлыг биш учралыг
хатууг биш зөөлнийг
хараалыг биш ерөөлийг

сэжиглэхийг биш сэрэмжийг
сээтэгнэхийг биш ханилахыг
сэрүүн зүүдлэхийг биш биетээр үйлдэхийг
сэмхэн атаархахыг биш илхэн дэмнэхийг

хороохыг биш бүтээхийг
хорлохыг биш эмнэхийг
худлыг биш үнэнийг
хуурмагийг биш бодитыг

залхууг биш замбарааг
залийг биш шударгыг
зандрахыг биш ойлгуулахыг
замбаа эзэгнэхийг биш зохицохыг

...
гэх мэт эерэг зүйлийг үржүүлэх ёстой юм байна, өгөр улаач үүнийг, энэ энгийн зүйлийг ойлгоод ихэд баясав, өрөөлийн бодолд үржвэр болоод хүргэхийн тулд бичив.

Тээнэгэлзэх эрдэм?

өнөөдөр нэг зүйлд тээнэгэлзээд, яахаа мэдэхгүй гайхав.
яг Буурлуудаа залахаас өмнө, нэг зүйлд тээнэгэлзээд, тэгээд тээнэгэлзэх гэж юу болохыг асуухаар шийдэв.

Тээнэгэлзэх Эр Дэм: ТӨР-ийн гурван онолоор шүүх Үндэсний ганц ЧУ КУР-тай

тээнэгэлзэх тухай эхлэхийн урьд төр гэдэг үгийг бодохыг шаардав, төр гэхээр төрөх, төрүүлэх, төрмөл, төрөлх, төрлүүд гээд л, анзаараад байхаар ер нь ямар нэг зүйлийг эхлүүлэх ч юм шиг, нэг зүйлтэй аргамжаатай ч юм шиг үг байх юм. эсвэл бүр төрмөл, төрөх, төрсөн болгонд хамаатай ч юм шиг.
энд ТӨР гэж судар дээр байгааг уншиж, тайлахыг оролдоогүй, зөвхөн Буурлаасаа асуусан тээнэгэлзэх эрдмийн хүрээнд хүүрнэхийг анхаарна уу /арьсаа хамгаалах шахуу юм болов ккк/

тэгтэл тээнэгэлзэх эрдмийн төрийн гурван онол гэдэг нь тэгвэл юу вэ гэж асуутал
1. Энэрэн дэмнэх
2. Эерүүлэн эвлүүлэх
3. Залан засах гэж хэлэв.
дараалал нь ийм.

Төр засаг-ийн хувьд алив хүмүүнийг, ард иргэнийг, түмнийг энэрэн дэмнээд байвал, энэрэн дэмнэхийг тулд санал хүсэлтийг нь нухацтай сонсдог байх, тэгсний үндсэн дээр өрөвдөхөөр бол бэрхшээлийг нь арилгаж өгч, сайшаахаар бол өрөөлөөс хамгаалж, олонд мэдүүлэх, гэх мэтээр дэмнэх юм болов уу, энд энэрэн дэмнэх гэсэн болохоос энэрэн өгөх гээгүй нь одоогийн бэлэн мөнгө тараахаас ялгаатайн болов уу, өөрсдөд нь бэлэн зажилсан хоол өгөхгүйгээр, өөрсдөө зажлах зүйлээ олоход нь, олсноо зажилж идэж сурахад нь өөрсдөөр нь үйлдүүлэн байж дэмнэхийг хэлээд байх.
тэгснээ тэднийгээ эерүүлэн эвлүүлэх гээд байдаг, эерүүлэх гэхээр догшин ууртайг нь тайвшруулах, хурц өнцөгтэйг нь мохоох, ааш муутайг нь аашаа дарахад нь, авир ихтэйг нь авираа татахад нь дэм болох юм болов уу, нэгэнт нь өөрсдийг нь гээд өмнө нь энэрээд, дэмнэчихсэн тул нэг үеэ бодвол эерүүлэх гэхэд үгийг нь дагах нь их болоод, цаашлаад бүр өөр өөрсдийн сонирхолоороо ч юм уу, эсвэл төр засаг үүрэг болсон нэгдмэл нэг сонирхолыг төрүүлж чадвал эвлэлдэн нэгдэх замдаа орох биз.
эцэст нь эерсэн, эвлэсэн тэднийг залаад, залангаа засах нь төр засгийн хувьд үүрэг нь, 3-н онол нь гэв. мэдээж төр засаг гэхээр мань мэт нь нөгөө батлан хамгаалахаа яах билээ? эрүүл мэндээ яах билээ гээд л баахан юм асуусан, тэгэхээр өөдөөс эвлэлдээд, нэг, нэлээд зөв зүйл рүү залагдаад явж чадахгүй бол юуных нь батлаад хамгаалах билээ гэж ам асуув. би дуугай болов ккк.
мэдээж төр засгийг хүмүүн бүрдүүлдэг, тэр хүмүүн нь өөрийнхөө жолоог атгасан, өрөөлийг манлайж чаддаг нэгэн байх хэрэгтэй, мөн өрөөлд, өлгий нутагт нь, өөрт нь юу зөв, юу буруу гэдгийг дэнслэж чаддаг нэгэн байх хэрэгтэй гэв.
мөн онол гэдгийг
оновчтойг ол
олсноо олонд түгээ гэсэн байдлаар хэлэв, тэгэхээр онол гэдэг маань өөрөө түгээх үйлээ өөртөө багтаасан утга болох нь.
тэгвэл төр засаг гэдэг маань түмнийг буюу хүмүүнийг засах л асуудал болоод хувирав, түүнээс төр гэхээр ямар нэг данхайсан аппарат биш, зүгээр л үйлчилгээний, энэрэх, дэмнэх, чиглүүлэх, эцэст нь түмнийг залангаа засдаг хүмүүс болох нь. өнөө нийгэмд төр гэхээр л нэг сүртэй хэрнээ тогтсон зүйл үгүй, нэг л ойлгомжгүй байгаад байдаг, гэтэл төр гэдэг бол зүгээр л хүмүүс, өрөөлийг зөв рүү чиглүүлдэг, сайн руу оройлдог, саар нэгнийг засдаг, сайхныг дэмнэдэг хүмүүс аж. тэгээд үргэлжлүүлэн бодохоор төрийн түшээд гэхээр төрийн үйлийг оройлон хийж байгаа нэгэн хүмүүнээ л түших, дэмнэхээ хэлдэг юм болов уу, түүнээс биш өгөр улаачийнх нь бодож байсан шиг төр гээч нэг соёмбо ч юм уу, нэг төрлийн бэлэгдэлийг түших биш ч юм шиг. тэгвэл нөгөө төрийн минь сүлд өршөө гэдгийг төрийг бүрдүүлж байгаа зөвт, зоригт үрс нь түмнээ өршөөхийг хэлж байгаан болов уу, за ингээд бодоод байвал хадуурч мэдэх тул зогслоо ккк.
одоо ингээд харахад бидний өвөг дээдсүүд, олныг оройлж байсан, түмнийг манлайлж байсан, төрийг засаж байсан ухаантнууд маань энэрэнгүй, зөөлөн сэтгэлтэй байсанд нь гайхаад байх зүйлгүй, тийм ч байх ёстой харагдав.
тэгээд ч Буурлууд, Өвгөд бууж ирээд эхлээд үрсээ дэмнээд, бариа засал хийгээд, тэгээд хоорондоо эвтэй байхыг сургаад, мөн ааш авираа зас гээд байдаг нь энэ 3-н дараалалд нийцэх ч юм шиг.
тэгвэл нөгөө тээнэгэлзэх эрдэм маань төр засгийн хувьд биш, энгийн нэг хувь хүмүүний хувьд ямар байх вэ гэж бодохоор:
дээрх 3-ыг /энэрэн дэмнэх, эерүүлэн эвлүүлэх, залан засах/ алддаа хэр шингээснээр нь шүүхийг хэлэх юм болов уу. шүүх гэхээр мэдээж дэнсний асуудал гараад ирнэ, дэнслэхийн тулд эргээд зөв гэж юуг ойлгох, буруу гэж юуг ойлгохоо мэддэг байх хэрэгтэй болно, гэтэл ганц нэг хүмүүн л үүнийг мэддэг байгаад бусад нь мэдэхгүй бол бас л дэмий, зүгээр л нийтээрээ, түмнээрээ зөв гэж юуг ойлгох, буруу гэж юуг ойлгохоо мэддэг болчихвол, заавал хэн нэгнээр шүүлгээд, хэн нэгнийг тээнэгэлзүүлээд байх хэрэггүй, өдөр тутамдаа л ойр дотныхноо, эргэн тойрныхноо хараад, харангаа тээнэгэлзчихвэл овоо цэгцрэх шинжтэй. зөв, бурууг дэнслэхдээ өлгий нутагтаа хэр зохицож байгааг нь, эх дэлхийдээ хэр өгөөжтэй байгаад нь, өдийг болтлоо авснаа хэр эргүүлэн өгч байгаа зэргийг нь харан байж, ажин байж дэнслэх хэрэгтэй гэж өмнө шипи өгч байсан. тийм ч учраас бидний үед хүрч ирсэн, мэдэгдэж байгаа Их Засаг хуулийн нэлээд олон заалт нь байгаль дэлхийтэйгээ хэрхэн харьцах, хэрхэн хүндлэх, хэрхэн зохицох тухай байсанд бас л гайхах зүйлгүй болов.
хэр өрөөлийг энэрэх сэтгэлтэй юм, энэрснээрээ бусдыг хэр дэмнэдэг юм, бусадтайгаа хэр эвтэй юм, бусдынхаа дунд эвийг хэр сахиулдаг юм, олныг залж, зөв зүйл рүү өөрөө оройлон үйлдэж чаддаг эсэх, оройлонгоо болохгүй байгаа нэгнийг, дутуу дулимаг нэгнийгээ хэр засаж чаддаг юм гэдгээр нь шүүхийг тээнэгэлзэх эрдэм гээд байх юм. энд зориуд шүүх гэдэг хэсгийг нь цааш задлуулалгүй орхисон тул би ч бас үргэлжлүүлэхгүй болов.

зөв, зөрүү, жолоо /шипи/

Зөвтэй буруутайгаа ялгаж сурахаас л

Өөрийн жолоог атгах эхлэнэ дээ

Өрөөлийг араас нь дагуулах хөврөнө дөө

Зөв, зөрүү?

Хүссэн ч эс хүссэн ч

Ундаалах рашаанаас эхлэлтэй

Уушиглах агаараасаа угшилтай

Хүртэх идээний өгөөжтэй

Довтлох талын энтэй

Бартаа болгоныг сануулдаг нуруудтай

Бартааны цаана байх шагнал бүрдтэй

Тэмүүлж хүсэх тэнгэртэй

Тэрийж хэвтэх газартай

Уйлж хоргодох дулаан энгэртэй

Унтаж нөмөрлөх энгэр юутай

Таниад хүртвэл идээ юутай

Тарвалзаад эрхлэх зүлэг юутай

Булхаад ариусах нуур юутай

Булингартуулж боломгүй булаг юутай

Хийморь дэгдээх хуй юутай

Хясал юуг сануулах жавар юутай

Асгарах орох бороо нь хөөр баярыг сануулж

Аагим зуны халуун нь хүний сэтгэлийн илчийг өгүүлэх

Аадар борооны ширүүн нь усан нулимсыг бодуулах

Аглаг ой хөвч нь агаар юуг тэтгэх

Элсэн шаргал говь нь сэтгэлийн хатыг илчлэх

Ээрэм хөх тал нь алсын харааг илтгэх

Мэлмий юуг хуурах зэрэглээ нь

Тэмүүлэх хүслийг илтгэх

Мэлтэлзэн тунарах нуур нь

Сэтгэлийн ариуныг харуулах

Эгц босоо хад нь

Эр зоригийг илтгэх

Шовх мөнх цасан оргил нь

Шударга занг харуулах

Өндрөөс унах хүрхрээ нь

Буруутвал хэрхэхийг үзүүлэх

Бэлд нь тогтох ус нь

Уучилж болохыг харуулах

Эх үндэс нь энэ билээ

Угшил юу нь энэ билээ

Үе үедээ

Амь амиараа

Тэмцэн байж

Төлөн байж

Манан байж

Бахдан байж

Маргаашдаа л гэж захин байж

Эхийн хэвлий дэх ураг мэт

Мэлмий харааны цөцгий мэт

Мэндэлсэн нярайн зулай мэт

Хаацайлан байж

Хамгаалан байж

Байлгах ёстой, байлгаж байгаа, байлгаад үргэлжлүүлэх хэрэгтэй

Энэ л өлгийг

Эрхэмлэн дээдлэн

Өлгий юундаа дасан зохицож

Өөрийн бодол чинь хүртэл

Үүнээс эхтэйг санан явж

Өлгий хангайнхаа сайхан болгонтой жишин байж

Зөв үү, эсвэл зөрүү юу гэдгээ ялгаад сурчих хэрэгтэй эхлээд

Сэдсэн үйл чинь

Итгэсэн бодол чинь

Төлөвлөсөн санаа чинь

Төсөөлсөн ирээдүй чинь

Энэ л өлгийгөөсөө хумсалснаа хувингаар нь эргүүлж өгч чадаж байвал

Энэ л өлгийгөө тэтгэж дэмнэж байвал

Энэ л өлгийдөө өнөөг хүртэл хүртсэнээ эгүүлэн өгч чадаж байвал

Үүнийг чинь зөв гэж өргөмжлөе

Үрс та нарыг сүрхий гэж бахдая

Харин

Өөрөөр бол

Эндүүхэн бол

Буруу гээд саначихвал шулуун биз

Зөв гээчээ, буруу гээчээ

Дэнслэх дэнсний учгийг хэлэх төдий юм

Бяцхан цааш нь тунгаагаад

Өөрийгөө ч тэр

Өрөөлийг ч тэр шүүхдээ

Гартаа атгах дэнсээ

Ултайхан шиг

Суурьтайхан шиг

Ухаантайхан шиг

Бодолтойхон шиг

Оюундаа хадчихвал зүгээр сэн

Жолоо?

Хүлэг мориндоо мордоод

Хийморь юугаа сэргээгээд

Хөх талдаа давхиж байгаа

Хөх толботой үр бол

Өөрийн жолоог атгаад байгаа

Өрөөлийн харааг булаагаад байгаа

Үйл юундаа зориод байгаа

Өөрийн бодолдоо үнэнч байгаа нэгэн аж

Харин

Зөрүү буруу бодолтой

Зөрүүд этгээд зантай

Залхуу залхаг ааштай

Зан нь хувирамтгай аягтай

Бурууг мэдсээр үйлдэх хэвшилтэй

Бусдыг өөрөөсөө өмнө шүүдэг зуршилтай

Зорьсон зорилго үгүй доороо эргэцдэг

Зовлон юуг тоолгүй хажуугаар нь өнгөрдөг

Жаргал юундаа баясаж хамраараа сагадаг

Заяа юугаа бодолгүй өнөөдрөөрөө алхдаг

Ийм л нэг мунхагийг эзэн би морьтой зүйрлэх

Үүнийг эзэн болж жолоог нь атгаж

Эргүүлэн амгайвчилж

Хурд юуг нь нэмж

Хувь юуг нь дүүргэж

Зам юуг чиглүүлж

Заяа юуг тодруулахыг нь

Хийсээд байдаг хэдэн өвгөд л

Дэмнэхийг хүсэж

Дэмжихийг хичээж

Хэсэгтээ атгах биз ээ

Өөрийн жолоогоо өөрөө атгадаг болчихоод

Өвгөд бидэнтэйгээ ном хаялцдаг болчихоод

Үгээрээ биднийг мохоодгүймаа гэхэд цочоодог болчихоод

Өөрийн жолоог бүрэн атгалаа гэж санахаараа

Тэр үед чинь бид

Жолоо юуг чинь өөрт чинь өгье

Золбоо юугаа мэдэж явахаа өөрөө мэд

Тунгаах л хэрэгтэй дээ

хөгжих гэж? шипидсээр л

Хөгжин дэвжих үү

Хөгжин баясах уу гэдгээ

Яг яагаад байгаагаа

Ялгаад сурчих хэрэгтэй

Үрс та нар өнөө замбадаа

Энэхэн орчиндоо

Олсноо арынхаа сүвээр гаргаж

Мэдсэнээ дамлах гэж дарж

Хэлсэн худлаа үнэн болгох гэж улиглаж

Хийгээгүй үйлээ хийсэн болгох гэж халаглаж

Барьж дийлэмгүй итгэлийг хүчээр атгандаа байлгах гэж

Барж идэхгүй ачааг хүнийх байсан ч өөрийн болгох гэж

Нуусан өөрийн алдааг мартуулах гэж

Бүдэрсэн нэгнийг алдааг харин тодруулах гэж

Бүтээсэн нь ганц ч үгүй хэрнээ

Билүүдсэн үгс нь бум түмээр нь байх

Үгээр идэш хийдэг бол пологтохоор болж

Худлаар ходоод дүүрдэг бол хагарахаар болж

Хоосон магтаалаар дэвждэг бол Тэнгэрт тулахаар болж

Хоноцын үг үнэн байдаг бол улс чинь дэвжихээр болж

Өөрийн тархиа ухаж

Өөрийн зүрхээ зориулж

Өөрийн сэтгэлээ чилээж

Өөрийн гэж өмгөөлж байж

Хөгжиж дэвжинэ үү гэхээс

Хоноцын хоолны шавхруун дээр найрлаж

Хумиад хаясан цаасыг нь горьдож

Худлаар билүүдсэн үгсийг нь дээдлэж

Хуурамч багны цаадхыг нь танихгүйхэн явбал

Хөгжин дэвжих биш харин

Хөөрцөглөн баясан

Хөлөөрөө толгой хийсэн

Толгойгоо өгзөгөндөө дарсан

Тоосонд булагдсан хэдэн

Хөөрцөглөн баяссан

Хөхрөн шаагилдсан

Хахаж байсан ч амандаа чихсэн

Ханиад нь инээд болсон

Ийм л нэг хөгжилтэй

Ийм л нэг орчилтой л байна даа

Харин

Хөгжин дэвжих бол

Хөл нь гишгэхээ мэддэг

Тэргүүн нь залахаа боддог

Гар нь бүтээхээ хичээдэг

Гавал нь оюунаа шахдаг

Үгээр зөвхөн үнэнийг өгүүлдэг

Үйлээр түүнийгээ батлаж харуулдаг

Өрөөлийн өөдөөс зоригоо чангалдаг

Өөдөсхөн цаасанд хуурталгүй тэсдэг

Өлссөн нэгэнд үйл олгодог

Уйлсан нэгэнд дээвэр өгдөг

Өнчирсөн үрсэд халамж тавьдаг

Өвгөрсөн хөгшдийн сургаалийг сонсдог

Хальтрах нэгэнд нь тулах таяг болдог

Хатуурхаж бусдыг яллалгүй

Зөвшрүүлэхийн төлөө зорьдог

Зөөлөн нь хатуугаа дийлдэг

Дэвжээд байгааг нь түмний сэтгэл мэдүүлдэг

Дээшлээд байгааг нь үрсийн нүд илтгэдэг

Ахиад байгааг нь ардын баясал хэлдэг

Амжуулаад байгааг нь мэдэлтнүүдэд өгөх хүндлэл илэрхийлдэг

Харь элгийн нэгнээр биш

Харам нутгаа өмгөөлдөг нэгнээр

Өндөр төрийнхөө торгон жолоог атгуулдаг

Өөд нь өргөж хичээж явахаа мэддэг

Төрийн хүний ганцхан үг нь

Түмний мянган үрсэд нөлөөлдгийг ухдаг

Түүний хийсэн бяцхан зөв нь

Олны сэтгэлд итгэл бадраадгийг аждаг

Бурууг өгүүлсэн ганцхан үг нь

Бусдын амьдралд зовлон авчирдагийг мэддэг

Булзааруулж дийлэхгүй нэгхэн үйл нь

Бусдаас өмөөрөх шалтаг нь болдоггүй

Элэг нь бүтэн

Энгэр нь дулаан

Эцэг нь тулхтай

Эх нь энэрэлтэй

Үрс нь баясалтай

Үйлс нь золбоотой

Нутаг нь харийн тоосонд даруулаагүй

Нуур нь буруутны шингэнд хордоогүй

Уул нь сүрлэг хэвээрээ

Ундрага нь ширгэшгүй хэвээрээ

Иймэрхүү л байвал

Хөгжин дэвжих гэх байх даа

буурлуудын өгсөн шипиг л дамжуулж байна, өөрийнхөө жолоог атгаагүй мань мэт нь юугаа мэдэж олон юм бичих вэ дээ, ингээд алдаар ч тэр, блогоор ч тэр улаалаад суухаас.