үг амьтай

үг амьтай, үг бол үнэхээр амьтай гээд байдаг, түүнийгээ үнэхээр бид мэдэрдэг гэж үү?

хувьдаа мэдэрдэггүй байснаа саяхнаас анзаарч, сэхээрч эхлэж байх шиг, Буурлууд засал хийхдээ ашигладаг үнс, эсвэл элс гэх мэт зүйлсийг хэрэглэх тухай заахдаа ихээр биш, итгэлээр засдаг гэж дагуулж хэлдэг, түүн шиг хүнд юм хэлэхдээ олон үг хэлэхээр л мундаг, тэгэх тусам учрыг нь бүрэн тайлбарлаж байна гэж бодох нь эндүүрэл болох нээ. 

хуучин ажилд маань нэг ах байж билээ, их дуу цөөтэй, гэхдээ дуугараад, ярих болохоороо, ялангуяа юм тайлбарлах болохоороо маш их ярьдаг, юм асуугаад хариулж байх хооронд нь юу асууснаа мартчихдаг байж билээ хэхэ. тэр үед асуусан зүйлээ мартдаг миний мулгуугийнх байж,  бичиж байгаа зүйлд минь тохирсон жишээ эсэхийг мэдэхгүй ч, жишээлээд энд биччихлээ.

үг амьтайг сүүлийн жилүүдэд утгаар нь үзүүлсэн хүнийг би хувьдаа Р.Чойном агсныг гэж бодох болов, багаасаа түүнийг Сүмтэй будрын чулууг унших дуртай, өөр яруу найраг, шүлэг зэргийг уншдаг ч, шүлэгч, яруу найрагч гэхээр л Р.Чойном агсан хамгийн түрүүнд санаанд ордог байж, улаач бид Буурлуудтайгаа бодлоороо харьцаж сурах гээд хичээгээд байдаг, одоо бодохнээ Р.Чойном агсан амьд Буурал байсан юм болов уу гэж бодох болов. 

амьгүй үгийг бид нэг чихээрээ оруулаад нөгөө чихээр гаргачихдаг юм болов уу, амьтай үг харин чихээр дамжин зүрхэнд, сэтгэлд хүрдэг байх, ялгаа нь энэ л байх, түүнээс биш амьтай амьгүй ялгаагүй л амнаас гарах авиа байлтай хэхэ.