Thursday, October 25, 2012

худал үнэн гэж дүгнэхдээ ултай суурьтай, өөрийн бодлоор хандах юм сан

эзэн богдтой хэрхэн холбогдсон, яагаад итгэв, яагаад өдийг хүртэл үргэлжлээд, илүүтэй танилцаад, үйл юунд бяцхан ч болов дэм болох гээд явж байгаагаа бичихгүй бол болохгүй санагдав.

2011 он: амьдралд минь бөө гэж орж ирээгүй, лам хараар ном сонин уншуулдаг, жилийнхээ гай барцад, засал юуг хийлгэчихдэг, тэгээд л дээгүүр хараад гүйж явдаг байлаа.

2011 оны 8-10 сар: бөө дээр өөрийн биеэр биечлэн очиж, өөрөө санаачлан засал хийлгэв. энэ зуур нетээр хэсч яваад одоо бидний Дээдэс хэмээн хүндэтгэн дуудах болсон Аянга Удганы блог руу яваад орчлоо, их сонирхолтой санагдаж, тухайн үед байсан бичлэг болгоныг шунан байж уншаад, дараа өдөр нь ажилдаа ирэхдээ юун түрүүнд шинэ бичлэг орсон байна уу, үгүй юу гэдгийг шалгахаас, байвал уншихаас ажлаа эхлэдэг байв. удмаар энэ сонирхол минь цааш хөтлөсөөр өнөөгийн Гэрлийн өргөө, тухайн үед Чингисийн Монгол нэртэй байсан facebook-ийн бүлхэмд давхиад оров. нийтийн чатаар Дээдсийг орж ирэхээр болсон болоогүй зүйл асууж, орж ирэхийг нь харуулддаг болов.

эхэндээ сонирхлоороо уншдаг байсан, тэгж байтал Хааны хэлсэн айлдварууд зэрэг нь үнэхээр утга төгөлдөр, гайхалтай байв.
2012 он гараад Дээдэс нутагтаа ирж, махан биеэр нь харж, өөрийн нүдээр хэрхэн засал хийхийг нь хараад, засал гэдгийг өмнө харж байсан бөөгийн заслуудын хажууд дэндүү хялбархнаар, дэндүү төгс хийж байгааг хараад заслын учрыг гүйцэд сайн ухаагүй ч мэл гайхаж, цэл хөхрөв.

энэ зуур өөрийн маань улаач болох асуудал зэрэгцээд, удаа ч үгүй өөрөө улаач болоод, буурлуудаа залснаар, засал зэргийг хийж эхлээд, хийсэн засал нь хүмүүст нөлөөлөөд эхлэхээр өөрөө гайхаж, өвгөдөө гомдоож билээ.

Дээдэс маань жил гаранхан болсон байж хүнд хүнд заслыг хялбар хялбар хийж, хийх хийхдээ хуяг юугаа агсахгүйгээр, бидний нүдэнд энгийн махан биеэрээ хийж байгааг хараад чадал юуг нь, шид юуг нь гайхаж, ингэж засал юуг хийж байгаа, ийм хүчтэй онгод Хаан байхаас яахав гэж бишрэв.

өнөө бидний амьдран буй, бидний өөрсдийн бүтээн буй энэ нийгэмд үнэн мөнийг өөрөө ухан байж, эцсийг нь хүртэл явж судлаагүй байж, бусдын хэлснээр, өнгөц дүгнэлтээр, мөсөн уулын оройг харах төдийхнөөр, далай доор байгаа суурь мөсийг ухаж мэдэлгүйгээр, бусдадаа атаархах ахар сэтгэлээр ярьж, хэлсэн цуу яриа төдийхнөөр өрөөлийг дүгнэж байгаа нь харамсалтай санагдах юм.

үнэхээр мэдэхийг хүсвэл, өрөөлийн хэлсэнд, хийж байгаад итгэхгүй бол өөрийн махан биеэр, цусан мэлмийгээр, оюун бодлоор ухан төнхөж, өөрийн бодол өөртөө зөв гэдгээ эрэн сурвалжлан байж эцсийн гэж өөртөө дүгнэлтээ гаргавал хэн хэндээ хал балгүй, хэн нэгнийг буруу зөрүү дүгнэхээс бага ч болов зайлсхийх арга нь юм болов уу гэж мунхаглана.

аливаад итгэх гэдэг өөрийн сонголт гэж
андуу ташааг шүүхэд ултай суурьтай хандах хэрэгтэй гэж
алдах нэгэндээ сэтгэлээрээ хандвал буянтай гэж
амьсгалж л яваа бүхэн амьдарч яваа биш юм гэж сэхээрэх аядав



эцэг эхээ, эх нутгаа бид сонгодоггүй
итгэл, сэтгэл, эхнэр юугаа бид сонгох эрхтэй билээ
эрх нь байгаа гээд цуу үгэнд итгэснээр
эндүү ташаа явахын эхний алхам болох билээ гэж ойлгох аядав

худлаа дуудлага гэвэл ядаад туршаад үзчих
хуурамч Хаан гэвэл үйлийг нь хараад, уулзаад үзчих
эргүү олны цуглаан гэвэл эрхэлдэг үйлийг нь хараад мэдчих
эзнээ гээд төөрсөн хүмүүс гэвэл итгэл сэтгэлийг нь таньчих гэж бухимдах аядав

өнөө өвгөдийн айлдсаныг оруулна гэсэн хадуураад өөрийн үгээ хэлж таарав, өршөөнө биз ээ

жич: дурьдаад өнгөрсөн мөсөн уулын зургийг оруулав


1 comment:

  1. Сайн байна уу?
    Би Аянга удганыы блогийг бас их уншдаг. Гэхдээ нэдэд Хааныг буулгадаг гэдэгтээ биш хувь хүн гэдэг утгаараа их таалагдаж хүндлэх сэтгэл төрж байсан

    ReplyDelete