Sunday, December 2, 2012

бодит мэдрэмж, таамаг бодол

за нэг хэдэн үг, өгүүлбэр бичмээр санагдахаар нь эхлэв.

өнгөрсөн амралтын өдрүүдэд их үйлийн бөөлөө болох газар очиж, махан биеэрээ мэдэрлээ, ер нь усны эх ундрагатай, өөрөөр хэлбэл газар нь доороо мөстлөгтэй, дээгүүрээ нөмөр үгүй хөндий тул хэдий машины хэмээр гадаа -16 хэм байсан боловч нэлээд хүйтэн, жавартай байлаа. 
тэнд бидний аваачиж босгосон гэрүүдийг манаж байгаа манайхны хэлж байгаагаар өнгөрсөн өдрүүдэд харин ч цаг агаар сайхан байсан гэв ээ.

за энэ ч яах вэ, арга нь олдох биз, харин Буурлууд маань хэрхсэн, мөн буцах замд надаар яриулсан зүйлийг бичсэн нь дээр байх.

Буурлуудаа тэнд очоод 2 буулгалаа, очсон оройноо нэг удаа, маргааш нь өдөр нэг удаа.

өргөө гэртээ тухлаад
үрсүүдээр минь хүрээлүүлээд
өвгөд бидний сургаалийг дамжуулаад
өгөр улаач хэдэн цаг суухыгаа

өөрийгөө мундаг болчихлоо гэж
өвгөдөө суулгаад сурчихлаа гэж бодоод
өөрийн биеэ тоогоод байгаан биш биз
өвгөд нь тэгвэл шалгана аа

гэсээр Буурлууд маань балчир улаачаа хөр цасан дунд, хүйтэн жавар дунд удаан суулгах дасгал хийлгэв ээ хэхэ. сууж байхдаа босох гэхээр босгохгүй, гарын үзүүрээр даараад, яг хөлдөх гэж байгаа мэт болсноо хэсэг зүгээр болчихно, эсвэл хөл даарахаар хэсэг зүгээр болгоно гэсээр Буурлууд маань балчир улаачаа суулгаж, үйл хийх газрын цаг агаарыг өөрийнх нь биеэр мэдрүүлэв ээ. сайхан салхитай, сайхан агаартай, сайхан газар билээ.

өөр нэг бичих зүйл маань, буцах замдаа хамт явсан хэдтэйгээ хүүрнэх зуураа өөрөө ч мэдэлгүй, өөртөө нээлт хийлээ хэхэ.
хэдий энэ замбын үрс бид, улаач бид өнөө цагынхаа, амьдран буй орчныхоо нөлөөгөөр /өөрийгөө өмөөрч, өөрөөсөө бултуулав/  ч юм уу, эсвэл ямар учиртайг бүү мэд, миний бодлоор, өөрийгөө оролцуулаад, энэ замбынхан маань хариуцлага муутай, сахилга муутай, дэг байхгүй байгаа ч үрс бидний өмнөх удмынхаа, өнөө цагтаа бидэнд онгод, тэнгэрүүд болон буугаад байгаа, буугаагүй хэдий ч биднийг харж, манаж, өмгөөлж явдаг Буурлууд маань харин бидний мэдэхгүй Тэнгэртээ дэндүү гэмээр дэгтэй, жаягтай санагдав.

тэд маань дэгтэй, шат шатандаа хяналттай, шат шатандаа ирсэн мэдээллийг маш шуурхай, бодитоор 10-тын, 100-тын, мянгатын, түмтийн гэх мэтээр ахлагч нартаа хүргүүлдэг, энэ хэрээрээ шат шатных нь хяналт хурдан шуурхай байдаг гэж бодогдоод эхлэв. өнөө цагийн үрс бидний цахим ертөнцийн суурь нь Хаадуудын үед бий болгосон өртөөгөөс үүсэлтэй гэдэгтэй холбоотой ч юм шиг.

улаач биднийг өвгөд маань өмгөөлж, хамгаалах гээд үргэлж харж байдаг, хараад шаардлагатай гэсэн мэдээллээ цааш цааш нь хүргүүлдэг, өөрөөр хэлбэл улаач үрс нь давхар давхар хяналттай юм болов уу гэж бодов оо. тиймээс замбад амьдрах бид дэггүй байж болох ч, замбад заларч байгаа өвгөд маань дэгтэй, тэр хэрээрээ өнөө бидний ярьдагаар хариуцлага гэгчээ, улаач үрс нь мэдэхгүй, мэдрэхгүй байлаа ч, удмынхаа өмнөөс тооцуулдаг гэж санагдах болов.
улаачаас удмынх нь өнгөрсөн, өнөө, маргааш хамаардаг гэдгийн нэг учиг нь ч юм бил үү, хэн мэдэхэв дээ.

No comments:

Post a Comment