Saturday, December 14, 2013

та юу ҮРЖҮҮЛЖ БАЙНА вэ?

мань мэт шиг залхуу хүмүүс нь судар, номоо уншихгүй л яваад байгаа байх, тэгтэл нөгөө залхуу улаач судар барьж аваад, хальт нэг хэсэг харав.

өмнө нь 73 суу ухаан гэж сонсож, уншиж байсан, түүнийгээ судраас хайхаар болов. гэтэл:

... МНТ-д 73 агтас ииар ииан гэсэн хэллэг байдаг ... Ард түмэн үүнийг тайлахдаа "ЦОО Бай" /цовоо/ цагаан унага нь Цоо мөрт найман хөлтэй, Цоо ур Айий /цуурай/ есөн ижилтэй, Эр КҮ мөр ГҮН эзэнтэй гэсэн нууц түлхүүр үг бөгөөд ИЭ буюу ТНГР хэмээх үйлс түүнийг удирддаг БӨӨ тархиа хэлж байгаа юм. Ардын энэ тайлга нь "Улсаа өмөөрөн босоо оршихуйн есөн ухаанаа Улс ГЭР-хээ хана хийж, урган тэсэн магад гарахуйн оюуны найман сан /ЧУЭН/-гаараа унь хийж, Бай Ур дү тү ЧУ ГҮН ОГОУУЛ ЗӨН-гөөр тооно хийж" гэж хэлж ТНГР-ийн БӨӨ тархиа тайлж байгаатай яг таарч байгаа юм...

гэсэн хэсэг байв. за тэгвэл энэ 73 ухаан гэдэг чинь ямар олон юм, ийм олон ухаан байна гэж үү гээд бодож байтал 10 жилд хэдэн тоонд төөрдөг байсан зангаараа нөгөө 73-ыг: 73=9*8+1 гээд задлаад бодоход заларсан Онгод ихэд баясав. тэгвэл энэ чинь улсаа өмөөрөх 9 ухаанаа, оюуны найман сангаараа үржүүлээд, түүнийгээ тархиараа удирдаад явахыгаа л 73 суу ухаан гээд байгаан байна даа гээд улаач нь баясав.
тэгвэл энэ үржүүлэх, судар дээр байгаа тоонуудыг задлах нь судрыг ойлгох, үгний цаадах үг, түүний цаадах утгыг тайлахад нэмэртэй, нэг оньс нь юм байна гэж ойлгов. учир нь 90 бүтээвэр гэдгийг бас л 18 үржих нь 5 зүйл гээд бэлэн хэлчихсэн байдаг, бас үржихүйн сурлага гээд бэлэн бичээд орхичихсон байх юм.

тэгвэл үржүүлэх, үржвэр гэж юу вэ гэдэг их сонин санагдав. судар дээр ч тэр үржүхүйн хүрдээр гээд байдаг, амьдрал дээр ч тэр үржүүлэх, үржих гэхээр алив зүйлийг олшруулах, алив зүйлийн эх үүсвэр болж байдаг нь харагддаг.
цааш нь бодоод байхаар энэ үржүүлэх үнэхээр сонирхолтой болоод байв. учир нь би хэн нэгэнтэй ярих, түүнтэй ойлголцоно гэдэг өөрийн дотроо бодож байгаагаа үржих нь байна, хэрвээ бодлоо бүхэл 1-ээр үржүүлж чадвал цаад хүндээ өөрийгөө бүрэн ойлгуулна, үржвэр бүтэн байх нь, хэлэх гэсэн санаагаа бүтэн сонордуулна, хэрвээ бодлоо 0.5-аар үржүүлчихвэл ойлголцол тал болох нь.
эх амьтан үржвэл өөрийн удмаа гаргана, энэ замбад нэг амь нэмнэ, энэ өнцгөөс нь харвал үржих гэдэг алив зүйлийн эх үүсвэр байх нь.
тэгэхээр би эр амьтан хэдий ч бас эх болж болох нь, гэхдээ махан биеийн эх биш, харин бодол, санаа, үзэл, өөрийн үлгэрлэхийн эх болох боломж нээлттэй юм байна.

эх нь сээр алаг бол хүү нь шийр алаг гэж үг байдаг. энэ үг энд ярьж байгаа үржүүлэхтэй ихэд холбоотой юм байна, учир нь гэр бүлийн орчиндоо бид үр хүүхдээ хүмүүн болгож үржүүлдэг, гэтэл тэд маань бидний тэдэнд өөрийн биеэрээ үржүүлэн хүргэж байгааг дуурайж, түүнийг дагаж үйлдэх байдлаар хүмүүн болох нь, тэгвэл бид сайныг үлгэрлээд байвал нөгөө үр хүүхэд маань нэмэхээр, эерэгээр үржигдэх нь, саарыг, мууг үлгэрлээд байвал үржигдэхүүн болох үр хүүхэд маань хасах, сөрөг нэгэн болох нь.

бид биеийг нь төрүүлэхээс, ухааныг нь төрүүлэхгүй гээд бидний эцэг эх ярьдаг санагдаж байна, гэхдээ одоо ингээд бодохоор энэ бас л нэг утгыг нь мушгисан, учгийг нь дарсан үг байж магад гэж хардах сэдэл төрөв. бид өөрсдөө үр хүүхдийнхээ буюу үржигдэхүүнийхээ эерэг, эсвэл сөрөг байхыг өөрсдөө үржиж, өөрсдөө эхийг нь тавьж харуулдаг байх нь.
энэ утасны үзүүрийг дагавал нэг хүмүүн, нэг гэр бүлийг үржүүлэх нь, нэг гэр бүл нэг отгийг үржүүлэх нь, нэг отог нэг аймгийг үржүүлэх нь, нэг аймаг нэг улсыг үржүүлэх нь, нэг улс энэ дэлхийг үржүүлэх юм байна.
нөгөө төрийн төлөө оготно боож үхэх гээд яах гээд байгаа юм, яршиг цаашаа гэдэг нь биднийг эерэгээр үржихээс эмээсэн, бас л мушгисан новшийн хэлц байх нь, харин ч боож үхэхгүйгээр, эх үүсвэр болоод үлгэрлэн үржих учиртай юм байна.

нээрээ ийм энгийн гэж санасангүй, судар дээрх зүйлийг энгийн амьдралтай холбож ухвал илүүтэй тайлна гэж байсан, тэр нь ийм л бололтой.

тэгвэл яагаад өнөөгийн бид энэ судрын үгэн доторх үг, түүний доторх утгыг тайлах гэж ингэтлээ мангартаж, ингэтлээ удаж байна вэ?
учир нь гэвэл судар бичигдэх тухайн үед бүгд, энгийн нэгэн ч хүртэл юуг зөв, юуг бурууг мэддэг, түүгээрээ эргэн тойрноо үржүүлж чаддаг байсан тул, тийм ч учраас энгийн амьдрал дээр тэр нь ил, бусдаасаа илүү ажигч, хичээнгүй, ухаант нэгэн нь ажаад бичих боломжтой байж, харин бидний үед, өнөөгийн нийгэмд үржигдэхүүн нь дандаа сөрөг зүйлс, тийм учраас энгийн амьдралаа ажаад энэ судрыг тайлах гэдэг нь зоосыг сүлдэн талаас нь биш, тоон талаас нь харж байгаатай адил, цаад талыг нь, цаад утгыг нь харахгүй байгаад байгаа юм байна. судар дээр байдаг 16 нийгэм зэргийг гүйлгээд харсан хүн бүхэн бусад хэсгээс илүүтэй ойлгоод байдаг, тэр хэсэг бидэнд их ойрхон байгаад байдаг, учир нь гэвэл түүнийг бид өдөр тутам, амьдрал дээрээ хардаг тул ойлгомжтой байдаг юм байна.
бас нэг учир нь судрыг тайлж, хэрэгжүүлснээр бид зөв, зохистой, эерэг, байгальдаа ээлтэй нийхэмийг байгуулах, гэтэл бид өөрсдөө сөрөг үржигдэхүүн тул эерэг зүйлийг харах ухаан гэх үү, мэлмий гэх үү тэр нь дутаад байх шиг, тиймээс л Онгодууд, Буурлууд бууж, өөрсдийн бичсэн, бүтээсэн судраа өөрсдөө тайлж байх, учир нь тэд амьд ахуйдаа байгальтайгаа зөвөөр зохицож амьдарч чаддаг нийхэмд амьдарч байсан, тиймээс л тэдэнд судар тайлах их амар байх шиг, тэдэнд атаархав ккк.
тэд маань амьдарч ахуй үедээ ухааны ихээр, илдийн хурцаар, хүлгийн хурднаар, биеийн хатаар махан биеэрээ нэг газраас нөгөөд шилжиж, үрждэг байсан байх нь, яагаад зарим улс, хотууд тухайн үеийн Монголчуудад маань шууд бууж өгөөд, дагаар ороод байсан бэ? айж эмээсэндээ юу? үгүй л байх, учир нь дагаар орсон улсууд манайхны цэргүүдээс хүн хүчээр илүү байсан, тэгвэл миний бодлоор гол учир нь тэд маань эерэг үржигдэхүүнүүд байсан тул, дагаар орогсод нь тэдэнтэй маань нэгдэж өөрсдөө ч бас эерэг үржигдэхүүн болохыг ойлгосон, түүнийг нь ойлгуулсан тул байх.

тэгвэл бидний үед бид заавал өөрсдөө махан биеэрээ, ядран байж үржих хэрэг алга, бидэнд бодол байна уу байна, байхгүй дутаад байгааг маань Буурлууд нөхөж байна, бидэнд хурдан хүлэг болох интернет байна, хурц илд болох үгс байна, тэгэхээр бид хүлгийн хурдаар биш блогын хуудсаар бусдыгаа үржих үүрэгтэй юм байна.
блог хөтлөдөг бусад маань мэддэг байх, өөрийнх нь блогт хандаж байгааг өдөр бүр хардаг байх, хэдэн хүмүүн хандаж байгаа нь өөрийн тань бодол, Буурлуудын тань үзэл тэр хэрээр үржигдэж байна гэсэн үг, тэгэхээр бичихээс өөрийгөө чамлаад хойш суух ч юм уу, эсвэл бяцхан залхуураад арагш тавих ч юм уу, завгүй гээд өөрийгөө өмөөрөх хэрэггүй юм байна, өрөөлийн бодлыг эерэгээр, зөвөөр үржих боломжоосоо өөрөө татгалзаж байна гэсэн үг болох нь.

бидний нийгэм сөрөг үржвэрийн нийлбэр тул, эерэг маань хэсэгхэн л, бяцхан байгаад учир байна. тэр бяцхан гэрлийг эргэн тойрондоо үржүүлэх нь бид өөрсдөө юм байна, энгийн нэг гэр бүлийнхээ дотор ч тэр, эргэн тойрон, нийт дундаа ч тэр бид эерэг бодлыг, эерэг хандлагыг, зөв бодлыг, зөв үзлийг үржүүлэх ёстой, үүрэгтэй юм байна. Гэрлийн өргөө гэдэг нэр маань тэгвэл гэрлийг үржүүлэх үүрэгтэй бүлэг байх нь.

үг амьтай гэдгийг бараг улаач бүхэн, улаач биш энгийн нэгэн ч гадарлах байх, тэгвэл бид бас л бодлоосоо эхтэй, амаараа агаарт цацдаг тэр үгээ хүртэл эерэг байлгаж үржүүлэх үү, сөрөг байлгаж үржүүлэх үү гэдгээ шийдэх боломжтой, сонголттой.
тийм ч учраас Дээдэс цөмийн хаягдал, цөмтэй холбоотой бүхнийг эсэргүүцэж байна гэхгүйгээр эерэгээр дэлхий ээжээ аврая болгож өөрчлүүлсэн байх нь.


тэгвэл бид юуг үржүүлэх ёстой вэ?

уурыг биш уучлалыг
уцаарыг биш ухааныг
унтааг биш сэрүүнийг
уйлахыг биш инээхийг

харыг биш хайрыг
хагацлыг биш учралыг
хатууг биш зөөлнийг
хараалыг биш ерөөлийг

сэжиглэхийг биш сэрэмжийг
сээтэгнэхийг биш ханилахыг
сэрүүн зүүдлэхийг биш биетээр үйлдэхийг
сэмхэн атаархахыг биш илхэн дэмнэхийг

хороохыг биш бүтээхийг
хорлохыг биш эмнэхийг
худлыг биш үнэнийг
хуурмагийг биш бодитыг

залхууг биш замбарааг
залийг биш шударгыг
зандрахыг биш ойлгуулахыг
замбаа эзэгнэхийг биш зохицохыг

...
гэх мэт эерэг зүйлийг үржүүлэх ёстой юм байна, өгөр улаач үүнийг, энэ энгийн зүйлийг ойлгоод ихэд баясав, өрөөлийн бодолд үржвэр болоод хүргэхийн тулд бичив.

Monday, December 9, 2013

Тээнэгэлзэх эрдэм?

өнөөдөр нэг зүйлд тээнэгэлзээд, яахаа мэдэхгүй гайхав.
яг Буурлуудаа залахаас өмнө, нэг зүйлд тээнэгэлзээд, тэгээд тээнэгэлзэх гэж юу болохыг асуухаар шийдэв.

Тээнэгэлзэх Эр Дэм: ТӨР-ийн гурван онолоор шүүх Үндэсний ганц ЧУ КУР-тай

тээнэгэлзэх тухай эхлэхийн урьд төр гэдэг үгийг бодохыг шаардав, төр гэхээр төрөх, төрүүлэх, төрмөл, төрөлх, төрлүүд гээд л, анзаараад байхаар ер нь ямар нэг зүйлийг эхлүүлэх ч юм шиг, нэг зүйлтэй аргамжаатай ч юм шиг үг байх юм. эсвэл бүр төрмөл, төрөх, төрсөн болгонд хамаатай ч юм шиг.
энд ТӨР гэж судар дээр байгааг уншиж, тайлахыг оролдоогүй, зөвхөн Буурлаасаа асуусан тээнэгэлзэх эрдмийн хүрээнд хүүрнэхийг анхаарна уу /арьсаа хамгаалах шахуу юм болов ккк/

тэгтэл тээнэгэлзэх эрдмийн төрийн гурван онол гэдэг нь тэгвэл юу вэ гэж асуутал
1. Энэрэн дэмнэх
2. Эерүүлэн эвлүүлэх
3. Залан засах гэж хэлэв.
дараалал нь ийм.

Төр засаг-ийн хувьд алив хүмүүнийг, ард иргэнийг, түмнийг энэрэн дэмнээд байвал, энэрэн дэмнэхийг тулд санал хүсэлтийг нь нухацтай сонсдог байх, тэгсний үндсэн дээр өрөвдөхөөр бол бэрхшээлийг нь арилгаж өгч, сайшаахаар бол өрөөлөөс хамгаалж, олонд мэдүүлэх, гэх мэтээр дэмнэх юм болов уу, энд энэрэн дэмнэх гэсэн болохоос энэрэн өгөх гээгүй нь одоогийн бэлэн мөнгө тараахаас ялгаатайн болов уу, өөрсдөд нь бэлэн зажилсан хоол өгөхгүйгээр, өөрсдөө зажлах зүйлээ олоход нь, олсноо зажилж идэж сурахад нь өөрсдөөр нь үйлдүүлэн байж дэмнэхийг хэлээд байх.
тэгснээ тэднийгээ эерүүлэн эвлүүлэх гээд байдаг, эерүүлэх гэхээр догшин ууртайг нь тайвшруулах, хурц өнцөгтэйг нь мохоох, ааш муутайг нь аашаа дарахад нь, авир ихтэйг нь авираа татахад нь дэм болох юм болов уу, нэгэнт нь өөрсдийг нь гээд өмнө нь энэрээд, дэмнэчихсэн тул нэг үеэ бодвол эерүүлэх гэхэд үгийг нь дагах нь их болоод, цаашлаад бүр өөр өөрсдийн сонирхолоороо ч юм уу, эсвэл төр засаг үүрэг болсон нэгдмэл нэг сонирхолыг төрүүлж чадвал эвлэлдэн нэгдэх замдаа орох биз.
эцэст нь эерсэн, эвлэсэн тэднийг залаад, залангаа засах нь төр засгийн хувьд үүрэг нь, 3-н онол нь гэв. мэдээж төр засаг гэхээр мань мэт нь нөгөө батлан хамгаалахаа яах билээ? эрүүл мэндээ яах билээ гээд л баахан юм асуусан, тэгэхээр өөдөөс эвлэлдээд, нэг, нэлээд зөв зүйл рүү залагдаад явж чадахгүй бол юуных нь батлаад хамгаалах билээ гэж ам асуув. би дуугай болов ккк.
мэдээж төр засгийг хүмүүн бүрдүүлдэг, тэр хүмүүн нь өөрийнхөө жолоог атгасан, өрөөлийг манлайж чаддаг нэгэн байх хэрэгтэй, мөн өрөөлд, өлгий нутагт нь, өөрт нь юу зөв, юу буруу гэдгийг дэнслэж чаддаг нэгэн байх хэрэгтэй гэв.
мөн онол гэдгийг
оновчтойг ол
олсноо олонд түгээ гэсэн байдлаар хэлэв, тэгэхээр онол гэдэг маань өөрөө түгээх үйлээ өөртөө багтаасан утга болох нь.
тэгвэл төр засаг гэдэг маань түмнийг буюу хүмүүнийг засах л асуудал болоод хувирав, түүнээс төр гэхээр ямар нэг данхайсан аппарат биш, зүгээр л үйлчилгээний, энэрэх, дэмнэх, чиглүүлэх, эцэст нь түмнийг залангаа засдаг хүмүүс болох нь. өнөө нийгэмд төр гэхээр л нэг сүртэй хэрнээ тогтсон зүйл үгүй, нэг л ойлгомжгүй байгаад байдаг, гэтэл төр гэдэг бол зүгээр л хүмүүс, өрөөлийг зөв рүү чиглүүлдэг, сайн руу оройлдог, саар нэгнийг засдаг, сайхныг дэмнэдэг хүмүүс аж. тэгээд үргэлжлүүлэн бодохоор төрийн түшээд гэхээр төрийн үйлийг оройлон хийж байгаа нэгэн хүмүүнээ л түших, дэмнэхээ хэлдэг юм болов уу, түүнээс биш өгөр улаачийнх нь бодож байсан шиг төр гээч нэг соёмбо ч юм уу, нэг төрлийн бэлэгдэлийг түших биш ч юм шиг. тэгвэл нөгөө төрийн минь сүлд өршөө гэдгийг төрийг бүрдүүлж байгаа зөвт, зоригт үрс нь түмнээ өршөөхийг хэлж байгаан болов уу, за ингээд бодоод байвал хадуурч мэдэх тул зогслоо ккк.
одоо ингээд харахад бидний өвөг дээдсүүд, олныг оройлж байсан, түмнийг манлайлж байсан, төрийг засаж байсан ухаантнууд маань энэрэнгүй, зөөлөн сэтгэлтэй байсанд нь гайхаад байх зүйлгүй, тийм ч байх ёстой харагдав.
тэгээд ч Буурлууд, Өвгөд бууж ирээд эхлээд үрсээ дэмнээд, бариа засал хийгээд, тэгээд хоорондоо эвтэй байхыг сургаад, мөн ааш авираа зас гээд байдаг нь энэ 3-н дараалалд нийцэх ч юм шиг.
тэгвэл нөгөө тээнэгэлзэх эрдэм маань төр засгийн хувьд биш, энгийн нэг хувь хүмүүний хувьд ямар байх вэ гэж бодохоор:
дээрх 3-ыг /энэрэн дэмнэх, эерүүлэн эвлүүлэх, залан засах/ алддаа хэр шингээснээр нь шүүхийг хэлэх юм болов уу. шүүх гэхээр мэдээж дэнсний асуудал гараад ирнэ, дэнслэхийн тулд эргээд зөв гэж юуг ойлгох, буруу гэж юуг ойлгохоо мэддэг байх хэрэгтэй болно, гэтэл ганц нэг хүмүүн л үүнийг мэддэг байгаад бусад нь мэдэхгүй бол бас л дэмий, зүгээр л нийтээрээ, түмнээрээ зөв гэж юуг ойлгох, буруу гэж юуг ойлгохоо мэддэг болчихвол, заавал хэн нэгнээр шүүлгээд, хэн нэгнийг тээнэгэлзүүлээд байх хэрэггүй, өдөр тутамдаа л ойр дотныхноо, эргэн тойрныхноо хараад, харангаа тээнэгэлзчихвэл овоо цэгцрэх шинжтэй. зөв, бурууг дэнслэхдээ өлгий нутагтаа хэр зохицож байгааг нь, эх дэлхийдээ хэр өгөөжтэй байгаад нь, өдийг болтлоо авснаа хэр эргүүлэн өгч байгаа зэргийг нь харан байж, ажин байж дэнслэх хэрэгтэй гэж өмнө шипи өгч байсан. тийм ч учраас бидний үед хүрч ирсэн, мэдэгдэж байгаа Их Засаг хуулийн нэлээд олон заалт нь байгаль дэлхийтэйгээ хэрхэн харьцах, хэрхэн хүндлэх, хэрхэн зохицох тухай байсанд бас л гайхах зүйлгүй болов.
хэр өрөөлийг энэрэх сэтгэлтэй юм, энэрснээрээ бусдыг хэр дэмнэдэг юм, бусадтайгаа хэр эвтэй юм, бусдынхаа дунд эвийг хэр сахиулдаг юм, олныг залж, зөв зүйл рүү өөрөө оройлон үйлдэж чаддаг эсэх, оройлонгоо болохгүй байгаа нэгнийг, дутуу дулимаг нэгнийгээ хэр засаж чаддаг юм гэдгээр нь шүүхийг тээнэгэлзэх эрдэм гээд байх юм. энд зориуд шүүх гэдэг хэсгийг нь цааш задлуулалгүй орхисон тул би ч бас үргэлжлүүлэхгүй болов.

Tuesday, December 3, 2013

зөв, зөрүү, жолоо /шипи/

Зөвтэй буруутайгаа ялгаж сурахаас л
Өөрийн жолоог атгах эхлэнэ дээ
Өрөөлийг араас нь дагуулах хөврөнө дөө

Зөв, зөрүү?
Хүссэн ч эс хүссэн ч
Ундаалах рашаанаас эхлэлтэй
Уушиглах агаараасаа угшилтай
Хүртэх идээний өгөөжтэй
Довтлох талын энтэй
Бартаа болгоныг сануулдаг нуруудтай
Бартааны цаана байх шагнал бүрдтэй
Тэмүүлж хүсэх тэнгэртэй
Тэрийж хэвтэх газартай
Уйлж хоргодох дулаан энгэртэй
Унтаж нөмөрлөх энгэр юутай
Таниад хүртвэл идээ юутай
Тарвалзаад эрхлэх зүлэг юутай
Булхаад ариусах нуур юутай
Булингартуулж боломгүй булаг юутай
Хийморь дэгдээх хуй юутай
Хясал юуг сануулах жавар юутай
Асгарах орох бороо нь хөөр баярыг сануулж
Аагим зуны халуун нь хүний сэтгэлийн илчийг өгүүлэх
Аадар борооны ширүүн нь усан нулимсыг бодуулах
Аглаг ой хөвч нь агаар юуг тэтгэх
Элсэн шаргал говь нь сэтгэлийн хатыг илчлэх
Ээрэм хөх тал нь алсын харааг илтгэх
Мэлмий юуг хуурах зэрэглээ нь
Тэмүүлэх хүслийг илтгэх
Мэлтэлзэн тунарах нуур нь
Сэтгэлийн ариуныг харуулах
Эгц босоо хад нь
Эр зоригийг илтгэх
Шовх мөнх цасан оргил нь
Шударга занг харуулах
Өндрөөс унах хүрхрээ нь
Буруутвал хэрхэхийг үзүүлэх
Бэлд нь тогтох ус нь
Уучилж болохыг харуулах
Эх үндэс нь энэ билээ
Угшил юу нь энэ билээ
Үе үедээ
Амь амиараа
Тэмцэн байж
Төлөн байж
Манан байж
Бахдан байж
Маргаашдаа л гэж захин байж
Эхийн хэвлий дэх ураг мэт
Мэлмий харааны цөцгий мэт
Мэндэлсэн нярайн зулай мэт
Хаацайлан байж
Хамгаалан байж
Байлгах ёстой, байлгаж байгаа, байлгаад үргэлжлүүлэх хэрэгтэй
Энэ л өлгийг
Эрхэмлэн дээдлэн
Өлгий юундаа дасан зохицож
Өөрийн бодол чинь хүртэл
Үүнээс эхтэйг санан явж
Өлгий хангайнхаа сайхан болгонтой жишин байж
Зөв үү, эсвэл зөрүү юу гэдгээ ялгаад сурчих хэрэгтэй эхлээд
Сэдсэн үйл чинь
Итгэсэн бодол чинь
Төлөвлөсөн санаа чинь
Төсөөлсөн ирээдүй чинь
Энэ л өлгийгөөсөө хумсалснаа хувингаар нь эргүүлж өгч чадаж байвал
Энэ л өлгийгөө тэтгэж дэмнэж байвал
Энэ л өлгийдөө өнөөг хүртэл хүртсэнээ эгүүлэн өгч чадаж байвал
Үүнийг чинь зөв гэж өргөмжлөе
Үрс та нарыг сүрхий гэж бахдая
Харин
Өөрөөр бол
Эндүүхэн бол
Буруу гээд саначихвал шулуун биз
Зөв гээчээ, буруу гээчээ
Дэнслэх дэнсний учгийг хэлэх төдий юм
Бяцхан цааш нь тунгаагаад
Өөрийгөө ч тэр
Өрөөлийг ч тэр шүүхдээ
Гартаа атгах дэнсээ
Ултайхан шиг
Суурьтайхан шиг
Ухаантайхан шиг
Бодолтойхон шиг
Оюундаа хадчихвал зүгээр сэн

Жолоо?
Хүлэг мориндоо мордоод
Хийморь юугаа сэргээгээд
Хөх талдаа давхиж байгаа
Хөх толботой үр бол
Өөрийн жолоог атгаад байгаа
Өрөөлийн харааг булаагаад байгаа
Үйл юундаа зориод байгаа
Өөрийн бодолдоо үнэнч байгаа нэгэн аж
Харин
Зөрүү буруу бодолтой
Зөрүүд этгээд зантай
Залхуу залхаг ааштай
Зан нь хувирамтгай аягтай
Бурууг мэдсээр үйлдэх хэвшилтэй
Бусдыг өөрөөсөө өмнө шүүдэг зуршилтай
Зорьсон зорилго үгүй доороо эргэцдэг
Зовлон юуг тоолгүй хажуугаар нь өнгөрдөг
Жаргал юундаа баясаж хамраараа сагадаг
Заяа юугаа бодолгүй өнөөдрөөрөө алхдаг
Ийм л нэг мунхагийг эзэн би морьтой зүйрлэх
Үүнийг эзэн болж жолоог нь атгаж
Эргүүлэн амгайвчилж
Хурд юуг нь нэмж
Хувь юуг нь дүүргэж
Зам юуг чиглүүлж
Заяа юуг тодруулахыг нь
Хийсээд байдаг хэдэн өвгөд л
Дэмнэхийг хүсэж
Дэмжихийг хичээж
Хэсэгтээ атгах биз ээ
Өөрийн жолоогоо өөрөө атгадаг болчихоод
Өвгөд бидэнтэйгээ ном хаялцдаг болчихоод
Үгээрээ биднийг мохоодгүймаа гэхэд цочоодог болчихоод
Өөрийн жолоог бүрэн атгалаа гэж санахаараа
Тэр үед чинь бид
Жолоо юуг чинь өөрт чинь өгье
Золбоо юугаа мэдэж явахаа өөрөө мэд
Тунгаах л хэрэгтэй дээ

хөгжих гэж? шипидсээр л

Хөгжин дэвжих үү
Хөгжин баясах уу гэдгээ
Яг яагаад байгаагаа
Ялгаад сурчих хэрэгтэй

Үрс та нар өнөө замбадаа
Энэхэн орчиндоо
Олсноо арынхаа сүвээр гаргаж
Мэдсэнээ дамлах гэж дарж
Хэлсэн худлаа үнэн болгох гэж улиглаж
Хийгээгүй үйлээ хийсэн болгох гэж халаглаж
Барьж дийлэмгүй итгэлийг хүчээр атгандаа байлгах гэж
Барж идэхгүй ачааг хүнийх байсан ч өөрийн болгох гэж
Нуусан өөрийн алдааг мартуулах гэж
Бүдэрсэн нэгнийг алдааг харин тодруулах гэж
Бүтээсэн нь ганц ч үгүй хэрнээ
Билүүдсэн үгс нь бум түмээр нь байх
Үгээр идэш хийдэг бол пологтохоор болж
Худлаар ходоод дүүрдэг бол хагарахаар болж
Хоосон магтаалаар дэвждэг бол Тэнгэрт тулахаар болж
Хоноцын үг үнэн байдаг бол улс чинь дэвжихээр болж
Өөрийн тархиа ухаж
Өөрийн зүрхээ зориулж
Өөрийн сэтгэлээ чилээж
Өөрийн гэж өмгөөлж байж
Хөгжиж дэвжинэ үү гэхээс
Хоноцын хоолны шавхруун дээр найрлаж
Хумиад хаясан цаасыг нь горьдож
Худлаар билүүдсэн үгсийг нь дээдлэж
Хуурамч багны цаадхыг нь танихгүйхэн явбал
Хөгжин дэвжих биш харин
Хөөрцөглөн баясан
Хөлөөрөө толгой хийсэн
Толгойгоо өгзөгөндөө дарсан
Тоосонд булагдсан хэдэн
Хөөрцөглөн баяссан
Хөхрөн шаагилдсан
Хахаж байсан ч амандаа чихсэн
Ханиад нь инээд болсон
Ийм л нэг хөгжилтэй
Ийм л нэг орчилтой л байна даа

Харин
Хөгжин дэвжих бол
Хөл нь гишгэхээ мэддэг
Тэргүүн нь залахаа боддог
Гар нь бүтээхээ хичээдэг
Гавал нь оюунаа шахдаг
Үгээр зөвхөн үнэнийг өгүүлдэг
Үйлээр түүнийгээ батлаж харуулдаг
Өрөөлийн өөдөөс зоригоо чангалдаг
Өөдөсхөн цаасанд хуурталгүй тэсдэг
Өлссөн нэгэнд үйл олгодог
Уйлсан нэгэнд дээвэр өгдөг
Өнчирсөн үрсэд халамж тавьдаг
Өвгөрсөн хөгшдийн сургаалийг сонсдог
Хальтрах нэгэнд нь тулах таяг болдог
Хатуурхаж бусдыг яллалгүй
Зөвшрүүлэхийн төлөө зорьдог
Зөөлөн нь хатуугаа дийлдэг
Дэвжээд байгааг нь түмний сэтгэл мэдүүлдэг
Дээшлээд байгааг нь үрсийн нүд илтгэдэг
Ахиад байгааг нь ардын баясал хэлдэг
Амжуулаад байгааг нь мэдэлтнүүдэд өгөх хүндлэл илэрхийлдэг
Харь элгийн нэгнээр биш
Харам нутгаа өмгөөлдөг нэгнээр
Өндөр төрийнхөө торгон жолоог атгуулдаг
Өөд нь өргөж хичээж явахаа мэддэг
Төрийн хүний ганцхан үг нь
Түмний мянган үрсэд нөлөөлдгийг ухдаг
Түүний хийсэн бяцхан зөв нь
Олны сэтгэлд итгэл бадраадгийг аждаг
Бурууг өгүүлсэн ганцхан үг нь
Бусдын амьдралд зовлон авчирдагийг мэддэг
Булзааруулж дийлэхгүй нэгхэн үйл нь
Бусдаас өмөөрөх шалтаг нь болдоггүй
Элэг нь бүтэн
Энгэр нь дулаан
Эцэг нь тулхтай
Эх нь энэрэлтэй
Үрс нь баясалтай
Үйлс нь золбоотой
Нутаг нь харийн тоосонд даруулаагүй
Нуур нь буруутны шингэнд хордоогүй
Уул нь сүрлэг хэвээрээ
Ундрага нь ширгэшгүй хэвээрээ
Иймэрхүү л байвал
Хөгжин дэвжих гэх байх даа


буурлуудын өгсөн шипиг л дамжуулж байна, өөрийнхөө жолоог атгаагүй мань мэт нь юугаа мэдэж олон юм бичих вэ дээ, ингээд алдаар ч тэр, блогоор ч тэр улаалаад суухаас.

Wednesday, November 27, 2013

энгийн гэж?

... Үрс та нар
Өвгөдөөс илүүг үйлдээд байна гэж
Өөрсдөө тэднээс илүү гэж
Сэдээгүй сэтгээгүйг нь чаддаг гэж
Сэрээгүй санаагүйг нь үйлддэг гэж
Өмнөхөөсөө үргэлж давдаг гэж
Үе үеэрээ дийлдэг гэж боддог бил үү
Өөрсдийгөө л хуурах л эд дээ
Үгэн өртөөгөөр, аман өртөөгөөр үйлээ амжуулах биш
Эдэнд баригдаж
Энэнд хоригдож /бичиж байсан утсыг хэлэв/
Бодолдоо тунгаах үгсээ тусад нь хорьж
Ухаад олох учгаа гаргалгүй дарж
Үүнийгээ та нар үрс нь ахиад байна
Үйлс нь бадраад байна
Өмнөх үеэ бид даваад байна
Өвгөдийн дэргэд бид ухаантан байна гэж боддог гэл үү
Ирмэхийн төдийд эвдэрдэг эд
Харахын төдийд хиртдэг сэтгэл
Ажихын төдийд эмээдэг итгэл
Авахын төдийд цаддаг шунал
Олохын ихийг боддог хүсэл
Олзны багыг голдог дур
Насны уртыг чамладаг оюун
Намба юуг үл тоодог сэдэл
Гамнах хугацаагаа хаядаг авир
Ганцаараа бүхний чаддаг мэт сэтгэл
Улиг болсноо үнэнд боддог эндүүрэл
Ухаж дийлээгүйгээ худалд сэтгэдэг ташаарал
Өнгөрсний араас сөхөж муулдаг араншин
Үр хүүхдээ өөрөөсөө илүүд гаргадаггүй зан
Алдсан нэгнээ ангал руу түлхдэг санаа
Аврах ёстой нэгнийг ажилгүй өнгөрдөг хараа
Дэнсэлж чадамгүй байж өчгийг сонсдог сэтгэл
Дийлж барамгүй байж үйлийг амладаг мунхаглал
Хууран авснаа, хуурмагаар хурааснаа эд хэмээн сэтгэдэг
Хумсалж үлдээснээ өв гэж будилдаг
Үрээ энэрэхгүй хаях эхэнцэр нэртүүд
Өчгийг нь сонсолгүй тушаадаг эцгэнцэр тархитангууд
Өвгөдөө үхсэнд тооцдог үрэнцэр арчаагүйнууд
Үйлдэхийг биш өгүүлэхийг өмнөө барьдаг өмхөрсөн оюунтангууд
Юуны тухай өгүүлж байгааг мэдэж байна уу чи?
Үрс та нарын зөвхөн тухай биш
Үрс та нарын оршиж байгаа
Ёроолгүй шуналын хүүдий болсон
Ёзооргүй үндэсний угшил болсон
Язгуураа танихгүй харанхуй болсно
Ясаа дээдлэхгүй дорой болсон
Энэхэн замбыг чинь гоочилж байна...

за ингэж зэмлүүлсний дараах буултанд бичихгүйгээр, тогтоохыг хичээж эхлэв. тэгээд хэдэн зүйл тогтоосноо бичье байз.

бид үнэндээ мундаг, сүрхий, гайхамшигтай гэдэг боловч Онгод Буурлууд маань, Өвгөд маань бидэнтэй адил хүн л байсан, тэдэнд сайн, магтууштай, авууштай чанарууд биднээс маш их байсан хэдий ч бас сул тал гэх үү, сөрөг тал байдаг л байсан биз, хүн л юм хойно. гэхдээ нэг том ялгаа байгаа нь тэд сул, сөрөг талаа дарж, өөр зүйлээр нөхөж чаддаг бол, бид өөрсдөө сул, сөрөг талууд, буруу зөрүү авир, араншиндаа дарагдчихдаг аж. 
жишээ нь тэд аймхай байсан бол түүнийгээ шийдмэг зангаар нөхдөг, хэрвээ тэд сэтгэлийн хатгүй байсан бол ямар ч зүйл тохиолдсон үйлддэг, үүргээ биелүүлж, ажлаа хийсээр байсан, гэтэл мань мэт нь айвал хөдлөж чадахгүй гацчих биз, ажил хийж явтал уй гашуу, эсвэл сэтгэл санаа тавгүйтвэл ажлаа орхиод хямраад явчих биз, ялгаа байна уу, байхаар барах уу, маш их байна.
өнөө өнгөцхөнөөр бичсэн дээр минь нэмээд жишээ болгоод хэрэглэх Эр ДЭМ-ийг: бид улаач чамайг хэрэглэж л байна, чамайг хэрэглэхийн тулд өөрсдийнхөө ч тэр, чиний ч тэр тархийг ухаж, төнхөж байна, гэхдээ ганц чиний тархийг ухаад, чамайг шахаад байвал гүйцэд хэрэглэгдэхгүй, тэгэхээр чамаар дамжуулж чиний үр хүүхэд, ойр дотныхон, удмынхныг чинь тархийг тэлэхийг хүсэж байна, энэ чинь хэрэглэснээ үр төлөөр нь нөхөх мөн биз дээ гэв ккк, би ер нь ашиглуулж байгаан байна хэхэ.
мөн улаач чамайг бид сонгох үедээ, ямар байж болох вэ, ямар зан чанартай байвал дараа нь түүнийг нь засаад, бяцхан зүлгээд хэрэглэж болох вэ гэж бид төрөхөөс чинь өмнө, тамгалахдаа сэтгэсэн, тэгээд чамайг төрсний дараа үнэхээр бидний бодсон шиг зан авиртай, оюун ухаантай, бие махбодьтой болж байна уу гэж магадласан, үүнийг та нар өөрсдийнхөөрөө шахаа гээд байх шиг байна, тэгсний дараа за яахав болох юм байна, толгойг нь тоншоод байвал бага багаар, хумс хумсаар ч гэсэн ахих биз ээ гэж найдсан билээ, үүнийг чинь итгэх Эр ДЭМ гээд байгаа юм гэв ээ. 
ер нь та нар судрыг тайлахдаа энгийнээр тайлна гэхээр л зөвхөн өөрсдийнхөө амьдралд буулгаад байх юм, эсвэл гүн гүнзгий тайлбарлаж байна гээд л амьдралаасаа тасраад байх юм, ядаад нь Өвгөд бид улаачтай хэрхэн харьцаж байна, улаач нь эргээд бидэнтэй яаж харьцаж байна гэсэн энэ харьцаанаасаа ургуулаад бодвол мөн ч их учиг тайлагдана даа гэв. нээрээ бодоод байхад БӨӨ гэдгийг ойлгохын тулд эхлээд бид өөрсдийн Буурлууд маань бидэнд яаж ханддаг, бид тэдэндээ яаж ханддаг, хоорондын эргэх холбоогоо ажих, анзаарах, ойлгох хэрэгтэйн байна. шипидэж байж өөрөө бодоод олчихсон мэт хөөрцөглөв.
гэхдээ нэг зүйл анхааруулсан нь тайлж байна гээд бичээд орхих биш, тайлснаа өөрөө үйлдээд, ингэж тайлбарласныг ингэж үйлдэж, үйлдсэнээр ийм үр дүнтэй болдог гэдгийг харуулах нь хамгийн чухал гэв. мунхаг улаачаа ч гэсэн судар тайлж байна гэж бичихдээ гол нь өөрийн биедээ яаж наах вэ, яаж түүнийг өөрийн болгох вэ гэдэг талыг нь илүүтэй анхаарч бичиж бай, тэгээд өөрөө бичсэн үгнийхээ арыг ар нуруундаа дааж, харуулж бай гэв, яадаг билээ.

Friday, November 22, 2013

өнгөцхөн үргэлжлэл

за өнөөх чинь өнгөцхөнөө үргэлжлүүлээд бичиж байна даа

Гуйх Эр ДЭМ: сэхээрүүлэх, гэгээрүүлэх, зүүгдэх, тосох Үндэсний дөрвөн ЧУ КУР-тай

уг нь хүнээс авах, хүсэх, хэрэгцээтэй зүйл байгаад байдаг, тэгтэл гуйх гэдэг гутамшиг, гуйлгах гэдэг гайхамшиг гэж толгойдоо бат шингээсэн, бардам гэхэд хаашаа юм тийм занг алддаа шингээсэн мань мэтэд бол энэ эрдэмээс шингээх бүү хэл, үзэгдэх бараа, үнэртэх үнэр ч үгүй биз ээ.
харин бодоод байхад энэ эрдэм бидний үр хүүхдүүдэд үнэхээр их байдаг, тэд үүнийг сүрхий хэрэглэдэг ажиглагдав, бодоод, хараад байхад манай хүү янз бүрийн зүйл хэрэг болох, эсвэл хамт тоглох зэрэгт нь аав нь ажил хийж байна, түр байж бай, дараа больё гэж хэлэхээр мөн сүрхий ятгаж, тоглоно гэж амласан биз дээ, та намайг цэцэрлэгээс аваад 2-уулаа цуг тоглоно гэж тохирсон биз дээ, ганцаараа болохоор энэ тоглоом болохгүй байна гээд л, намайг сэхээрүүлж байх, тэр нь лавшраад, та хүүхэдтэйгээ тоглохгүй бол таньтай дахиж ярихгүй ч гэх шиг, таньд гомдлоо ч гэх шиг, мөн олон янзаар үзэж байнаа, бодвол манийгаа сэхээрээд анзаараад, анхаарал хандуулсныг нь мэдчихээд хамт тоглохгүй л бол болохгүй байдалд оруулж гэгээрүүлж байгаа байдал нь байх даа хэхэ, тэгснээ дараа нь эргэлзээд, нээрээ ч тийм юм бил үү, хүүхэдтэйгээ тоглочихоод, унтуулчихаад дараа ажлаа хийе, эсвэл хүссэнийг нь биелүүлчихээд больё гэж бодохоор салахгүй шалаад зүүгдчихнэ, тэгээд л за тэгье дээ гэж хэлэх гээд за тэ.... гээд ам ангайв уу үгүй юу тосоод дагачих бололтой юм. үүнийг юу гэдэг байх нуу? гуйх эрдэм л гэдэг байх нь хэхэ.

Анд болох Эр ДЭМ: таван тусгаар тогтнолоо хамтаар хариуцах орь ганц ЧУ КУР-тай

за энэ бол 35 эрдмийг өнгөцхөн харж байгаа надад хүртэл их амин сүнс болсон, ач холбогдол бүхий эрдэм санагдаад байгаа юм. 5 тусгаар тогтнол гэж цусны, орон зайн, тархины, ахуйн, засаг-ийн тав байдаг.
тэгтэл одоо бидний хувьд, за бидний гэж эзэнгүйдүүлж, өөрөөсөө зайлуулаад ч яах вэ ккк, миний хувьд дээрхүүдээс өөрт байна уу, жаахан ч гэсэн шингэсэн зүйл гэж байна уу гээд хайсан юм алга даа, анд гэж үгийг юу гэж ойлгодгоо ч бодоод үзлээ. бидний нийгэмд анд гэдгийг хамтран ажил эрхэлж байгаагаар нь ахуйн тусгаар тогтнолын нэг хэсэг гэж ойлгож болох ч юм шиг, гэтэл энэ нь анд биш, зүгээр түнш аж, эсвэл ... гээд бодохоор үнэхээр би анд болох эрдмийг огтоос мэдэхгүй аж. их сайндаа л ажлын хамт олон гэх, багын найз нөхөд гэх, эсвэл сонирхол хүслээрээ нэгдсэн хэсэг хүмүүс байх.
үнэндээ бид анд, нөхөр, найз л гэх хэрнээ нэгнийх нь юу бодож байгаа, тэр зөв буруу эсэх, аливааг харах өнцөг нь хурц, мохоо эсэх нь /тархины тусгаар тогтнол/ бидэнд ердөө хамаагүй, ер нь сонирхдог ч үгүй байх, зүгээр л ганцаар нь бодоход л ийм байх. гэтэл 5-ууланг нь бид хамтаар хариуцах ёстой, хариуцахын тулд мэдээж нэгэндээ итгэх хэрэгтэй байх, итгэх эрдэм, эсвэл нэгнийхээ ааш араншинг таньж, бас тэвчих хэрэгтэй байх, өөр яадаг ч билээ, тэгж байж л бид эд бүгдийг хамтаар нь хариуцаж, нэг үхэр андынхаа доргисон, доргилтоос үүдсэн өвчний төлөө нөгөө 1000 үхэр анд нь сэтгэлээ чилээдэг, хамтран хариуцаж дийлээгүйдээ хүлцэл өчдөг, хүлцэл өчихдөө доргиж өвдсөн эврийг нь эдгээж хүлцэл өчдөг, эсвэл тэр андыгаа эвэр нь өвдөж байгаадаа гэж өрөвдвөл бэрхшээлийг нь арилгаж өрөвддөг, нөгөө эврээ доргиосон анд нь ч гэсэн бусад 1000-даа талархаж сурдаг болох байх даа. анд болохын тулд ингэхээр юу чухал вэ гэхээр эв л чухал аж, нэг нь өндөр байж болно, намхандаа өндөр модноос мөчир аваад өгчихөж болно, нэг нь тарган байж болно, тамирчин нь түүнд өөрийн аргаа заагаад өгчихөж болно, бидний өвгөдийн үлдээсэн нөгөө эвтэй 4 амьтны үлгэр ч байна, эсвэл өвөг 7 одны домог ч байна, эвт шаазгай буга барина гэдэг үг ч байна, ингээд бодохоор өвгөд маань бидэнд өв болгож эвтэй байхыг л чухалчилсан юм болов уу даа.

Зөвшөөрөх Эр ДЭМ: таних, тооцох, тунгаах БӨӨ ЭР КҮ-тэй гурван ЧУ КУР-тай

за энэ эрдмийг өнгөцхөн бичихэд өмнөх бидний хүүхдүүдийн жишээ яаг тохирох аж, нөгөөх чинь гуйх эрдмийг гарамгай ашиглаад л, биднийг ээрээд л байх, сэхээрүүлээд, зүүгдээд тосоод л байх. тэгтэл бид бас шууд зөвшөөрөхгүй ээ, бидний толгойнд явагдах процесс /үйл явдал гэх байх даа/ гэвэл нөгөөхөө харна аа, энэ үнэхээр чин сэтгэлээсээ хүсэж байна уу, түүнд тоглох нь тийм ач холбогдолтой байна уу, эсвэл зүгээр анхаарлын төвд орох гээд ингээд байна уу, энэ нөхрийн хувьд би, аав нь, ээж нь, ах нь, эгч нь гэх мэт болсон би нь хэр үнэтэй юм, надаас өөр хүн түүнд алга уу гэж ирээд л цаадхаа, түүний хүсэж байгааг таних байх, тэгснээ л түүнд өөр тоглоомоор тоглох сонголт алга уу, түүнтэй одоо тогловол би юуг орхих хэрэгтэй болох вэ /эдийн засгаар сурч байсан хүмүүсийнхээр бол алдагдсан боломжийн зардлаа тооцно ккк/, дараа тогловол яах бол, нөгөөх чинь гомдчих болов уу, эсвэл үүнийг ингэж байгаад нэг аргалчих боломж байна уу гээд л тооцох байх, тэгснээ за за, ажил бол яахав байж л байх хойно, энэ чинь миний хүүхэд юм чинь, хамт тоглохгүй бол сэтгэлд нь юм орчих байх, хамтдаа өнгөрүүлэх хором, мөчүүд юунаас ч илүү үнэтэй нь үнэн шүү гэж тунгаасны дараа л тоглох байх даа. манай хүүхэд бол бидний тархинд ийм их зүйл болж байж, ингэж эрдмээ шавхан байсны эцэст хамт тоглохоор шийдэж байгааг бол ойлгохгүй л дээ ккк. гэхдээ л тэд биднээс гуйх эрдмийн хувьд дэндүү илүү.

Хэмжих Эр ДЭМ: ЖАЯГ-аар, онолоор, ТНГР-ээр, Элжүй-гээр, хохирлоор Үндэсний таван ЧУ КУР-тай

за бид бүгд л мэдэх нэг үг байдаг, долоо хэмжиж, нэг огтол гэж, тэгтэл үнэндээ бид, би хэмжиж чадаж байна уу гэвэл бас л асуудал үүсэх нь.  миний хувьд алив зүйлийг юугаар нь хэмжидгээ бодохоор тэр зүйлийн талаар хугас сонссон онолоор нэг хэмжих гэж үзнэ, тэгээд хэмжээс буруу бол гарч болох хохирлоор бас нэг хэмжих гэж үзнэ, ЖАЯГ-аа, ёсоо мэдэхгүй мань мэт нь үүгээр хэмжинэ гэвэл үлгэр болоод байдаг, ТНГР-ээр хэмжинэ гэвэл бүр хол сонсогдоод байх, Элжүйгээр хэмжих гэхээр үгээ ухаж дийлэхгүй л байх, тэгэхээр миний хувьд 7 хэмжиж чадаж байна уу гэвэл үгүй болчихлоо доо. нэг, үсрээд л нэг хагас хэмжих гэж оролдсоноо 7 дахин ижлээр бодчихоод огтолчих хүн ажээ. хэмжилт тал дээр бол улаан нойл нь ингээд баригдав аа хө. хэмжих гэдэг бидний хэлж заншсанаар бол нөгөө олон өнцгөөс нь харахтай ч ижил юм шиг, гэхдээ өнцөг болгон нь өөрийн дэнстэй, дэнстэй болгонд нь өөр өөр туухайтай аж, тэгэхээр л хэмжих гэдэг маань маргашгүй мундаг эрдэм болох нь харагдаад байна даа.

Газар зүйч ЭР ДЭМ: хамтаар хариуцах, таван зүйлээр тухлах, үртэйжүүлж эзэмших, үрслэж тордох, услаж тогтоох таван ЧУ КУР-тай

өнгөцхөн харахад л санаанд ямар нэг зүйл орж байвал түүнийгээ өнгөцхөн бичиж байгааг ойлгоорой.
мэдээж энэ эрдмийг эзэмшихийн тулд урьдаар эрдмээ хэрэгжүүлэх талбар болох газраа бүгдээрээ хариуцах хэрэгтэй болох байх, хариуцах гэдэг нь хамгаалах, уурхайн полигон болгочихолгүй өмгөөлөх зэрэг орно. тэгээд нөгөө газраа НЭУ тухлах Эр ДЭМ-ээ хэрэглэж тухлах хэрэгтэй болох нь, гэтэл тэр эрдмийг ойлгохгүй байдаг хэхэ, яалтай ч билээ, за хамгаалж үлдсэн газраа зүгээр нэг хадгалаад байхгүй байлгүй, одоогийнхоор бол зүгээр нэг хамгаалж, түрээс төлөөд байхгүй нь лав, эзэмшихийн тулд тэр газар нь өөрт нь дараа нь үрээ өгөх өгөөж бүхий байх хэрэгтэй, тэгэхээр нэгэнт л хамтаараа хариуцаж байгаа хойно нөгөө газраа үр тарьж, үндэс суурилуулах хэрэгтэй болно, бид одоо ерөнхийлөгчийнхөө зарлигийн дагуу бил үү, юуны дагуу билээ, мод тарих өдөр гээд л баахан залуу мод суулгадаг, энэ маань мод суулгаж болох хоосон газраа хамтаараа хариуцаад, үртэйжүүлж эзэмшиж байгаа хэлбэр аж, гэхдээ үргэлжлүүлээд үрслэж тордох, эцэст нь услаж тогтоохгүй байгаа учир бидний намар суулгасан залуу моддын ихэнхи нь хавар үзэлгүй хатдаг нь үнэн билээ. газар орноо ургамал ногоогоор гоёх хэрэгтэй гэх, ургамал ногоон дундаа эрүүл агаараар амьсгалан зугаалах нь таашаалтай гэх, газар нутгаа цөлжүүлэхгүй, элсний нүүдлийг нь зогсоох хэрэгтэй гэх зэргээр бид бодож байгаа, үүнийхээ төлөө хөдлөж байгаа маань зөв хэдий ч алив зүйлийг бүрэн хийхгүй, тэр эрдмийг бүрэн ашиглахгүй бол тэгсэн, ингэсэн гэдэг нэр л зүүхээс, услаж тогтоогоод, биежүүлж чадахгүй аж. мэдээж энэ газар зүйч мэргэжлийг гаргууд эзэмшсэн, элсний нүүдлийг зогсоож, цөлжөөд байсан нутгыг моджуулж, нэг жилд 3000 ч билүү, түүнээс олон мод тариад, түүнийгээ услаж тордоод ургуулсан эрдэмт нэгэн бидний дунд байгаа, тэднийгээ сайшаах /хамгаалах, хөөх, мэдүүлэх гэнэ дээ/ хэрэгтэй, тэдэн шиг олон газарч эрдэмтэн бидний дундаас гараасай, бидний үр хүүхдүүд ийм эрдэмтэй болж бойжоосой, энэ нь энэхэн хугацаанд үрсийнхээ тархийг багахан ч болов чиглүүлэх боломжтой байгаа биднээс хамаарах биз ээ.

ингээд л өнгөцхөндөөд суухад эдгээр эрдмүүд бүгд л хоорондоо уялдаатай, нэгийг нь тайлбарлах гэхээр нөгөөх нь орж ирээд байх аж.
мэдээж тэгж л байж удамшилд зохистой болох биз, удамшилд зохистой гэхээр эдгээр дэмийг хамгийн сайнаар нь эзэмших нь энэ л удам, хөх толбо юм биш үү, тэгээд л

ТНГР-тэй ирээдүйг өнөөдөр өглөө эрт байгуулаж байгаа ДЭМ удамшилт зохистой

гэсэн юм байх даа гэж бодогдов.

Өргөн ИЭ ЭКЭ ялалтыг Үндэсний ГЭР ИЭ авчрах гучин таван ДЭМ ерэн ЧУ КУР-тай

гэхээр эдгээр 35-ийг нэг хувь хүн дангаар биш юм аа гэхэд, нэгдээд хэсэг хүн эзэмшээд, мэдсэнийгээ хуваалцаж хэрэглээд байвал өргөн ялалтыг авчрах нь гэж ойлгогдож байна. өргөн гэдгийн ардах ИЭ ЭКЭ гэдгийг алгасаад шууд л энгийнчлээд, өнгөц рүү аваачиж байна уу ккк. нөгөө бөөсний онигоо шиг л юм болох гээд байна даа.
за эрдмийн тухай бичихдээ зүгээр л үгнийх нь утгаар, арынх ЧУ КУР-ын утгаар хөөж бичиж байгааг анзаарсан биз ээ, яваандаа мундаг болохоороо ЧУ КУР нь гэж юу вэ, БӨӨ ЭР КҮ гэж юу вэ гээд л тайлбарлах болтугай гэж өөртөө ерөөл тавьчихья хэхэ, гэхдээ мань мэтээс илүүтэй энэ нөхөр ингэж бичиж чадаж байхад би нэг оролдоод үзье, миний өнгөцхөн, эсвэл гүн бодож бичих нь хэр юм бол гээд өөрийгөө шалгаад ч болтугай бичих нөхөд, андууд маань илүүтэй уялдаатай, ухаантай, өрөөлийн тархинд хүргэж тайлбарлах болно гэдэгт эргэлзэхгүй байна.




Wednesday, November 20, 2013

өнгөцхөөн өнгөцхөн

за бусдын хувьд хэдийнээ мэддэг, мэдээд хэрэгжүүлдэг зүйлийн тухай бичих болов, бичих болов ч гэж дээ, бич гэсэн даалгавар аваад бичихээр болов.
35 эрдмийн тухай, нөхөр улаач өөртөө байгаа эсэхийг, байгаа бол хэр хэмжээтэй, байхгүй бол аль нь гэдгийг тодруулж бичих даалгавар авлаа.
тэгэнгүүт нь өнөө улаач нь 35=5*7 учраас, энэ нь 5 тусгаар тогтнолын төлөөх үйлийг күэн 7 биеэр үйлдэх юм байна гээд таачихав ккк.

35 эрдэмийг эхнээс нь дахиад уншиж байхад надад байгаа нь, би нь эзэмшсэн нь үнэндээ алга даа. ядаад уншаад толгойд орсноо бяцхан ч болов бичихээр шийдлээ.
эхлэхийн өмнө нэг анзаарсан зүйл гэвэл, эдгээр 35 эрдэм нь дандаа үйл үгээр илэрхийлэгдэж байгаа, өөрөөр хэлбэл үйлдвээс эрдэм, өөрөө үйлдэхгүй, өрөөлд цэцэрхээд явбал дэм биш, дам яриа л болох шинжтэй дэг.

за ингээд өнгөцхөн бичнэ ээ, яадаг юм хэхэ.

Итгэх Эр ДЭМ: Сэтгэх, магадлах, найдах БӨӨ Эр КҮ-тэй хурц гурван ЧУ КУР-тай

тэгэхээр итгэхийн тулд дээрх 3-ийг бүрэн хийж байж итгэсэнд тооцно уу гэхээс шууд л найдвал нөгөө бидний хэлдэг мухар сүсэг болох шинжтэй, эсвэл магадлаад л яваад байвал үл итгэгч болох шинжтэй, эсвэл сэтгээд л яваад байвал шийдэж чадахгүй яваад байх ч юм шиг.
сэтгээд, магадлаад, үнэхээр л итгэж болох зүйл, итгэх хүн мөн гэж бодож байж түүндээ найдах ёстой, дараалалтай юм байна, тэгтэл би бүрэн итгэж чаддаггүй аж, сэтгэхийг хичээж, харьцуулж бяцхан оролдоно, тэгээд түүнийгээ үнэн эсэхийг нь магадлаж, өөр зүйлтэй харьцуулахыг бас бяцхан оролдоно

Хүлцэл өчих Эр ДЭМ: алдааныхаа хохирлыг нөхөх Үндэсний ганц ЧУ КУР-тай

бодоод байхад үнэхээр л тийм юм даа, алдаа гаргаж, өрөөлд гай, хохирол учруулсан, эсвэл тэднийг гомдоосон, сэтгэл санааг нь амгалан бус болгосон хүн л хүлцэл өчиж, уучлал гуйж, өршөөл эрэхээс гэм хийгээгүй хүн яах гэж хүлцэл өчих билээ.
намайг уучлаарай, өршөөгөөрэй гээд хичнээн сэтгэлээсээ хэллээ гээд, учруулсан хохирлоо, өөрөө би алдсаны үрээр өрөөлийг хохироосны нөхөж чадахгүй бол өршөөл мянгантай эрээд ч яах билээ. тэгэхээр хүн хэрвээ алдаад, өрөөлд хохирол учруулах аваас алдаагаа залруулах гэж илүүтэй хичээх, илүүтэй үйлдэх хэрэгтэй болох нь. хохирлыг нь нөхөх байтугай хохироосноо ч мэдэхгүй, мэдсэн ч тоодоггүй, тоосон ч хамгийн ихдээ л нэг уучлаарай гэх, бараг түүнийгээ сорри морри гэж харь хэлээр хэлэх хүмүүс бидэн дунд ямар их байна вэ, тэдний нэг нь би гэж бодохоор ямар өчүүхэн бэ бид.

Өрөвдөх Эр ДЭМ: бэрхшээлийг нь арилгах БӨӨ ЭР КҮ-тэй ганцхан ЧУ КУР-тай

өөрөөрөө бодлоо, өөрөө хүчтэй байхдаа хүн хүнийг өрөвддөг бил үү, тэднийг ойлгодог бил үү? би лав тэгээгүй аж, уул шугамандаа бол өөрөө адилхан дорой байхдаа өрөөлийг өрөвдөх, зовлонг нь ойлгох биш, харин ч өөрөө хүчтэй, чадалтай байхдаа ухаан зарж, сэтгэл гаргаад дорой нэгнийг өрөвдөх ёстой аж, өрөвдсөн бол түүнийг нь арилгах үйлдэл хийх хэрэгтэй аж, 2хон үгээр л хэлсэн, бэрхшээлийг нь л арилгаад өгчих, тэгээд түүнийг үргэлжлүүлж өрөвдөөд, бөөцийлөөд байх хэрэг үгүй гэнэ. өрөвдөх гэхээр л эвий минь, чи минь, даанч яав даа, бүх юм сайхан болно, тэвчээртэй бай гэх зэргээр хэлэх биш, бэрхшээлийг нь арилгаж хийж өгөхөд л хангалттай юм болов уу.

Хэрэглэх Эр ДЭМ: тархийг ухах, төлөөр нь нөхөх Оройн Дээд хоёр ЧУ КУР-тай

хэрэглэх гэхээр л миний хувьд шууд л эд зүйлс, идэх уух юмс, унаж эдлэх унаа тэрэг л орж байх, гэтэл хэрэглэхийн тулд тархийг ухах гэхээр эхэндээ гайхлаа, хэрэглэх зүйлээ аваад л хэрэглээд, үрээд л дуусгаад болоо биз дээ гэж бодлоо. тэгтэл хэрэглэхийг тулд өнөө байгаа хэрэглээг аль зүйл нь илүү зохистой хангаж чадах билээ, энэ зүйл нь тэгээд байгаль дэлхийдээ зохицон амьдрах бидний амьдралд уялдаж байгаа эсэх, хорлож хороож хэрэглэж байна уу, эсвэл үржүүлж, бэхжүүлж хэрэглэж байна уу гээд л хэрэглэхийн тулд тархиа ухах, тархиа ажиллуулах хэрэгтэй болох нь. бидний өнөөгийн хэрэглээний гэж нэрлэсэн нийгэм маань үнэндээ хэрэглэж ч чаддаггүй нь харагдаж байх юм, учир нь бид хэрэглээд л хог болгож хаях, баас болгож гаргах, новш болгож шатааж байна, гэтэл хэрэглэхдээ бидний хажууд байгаа хүн, эсвэл бидний дараа үеийн хүмүүс бас л хэрэглэнэ, хэрэглэх ёстой, тэдэнд тийм боломжийг нь үлдээхийн тулд хэрэглэсэн зүйлээ нөхөж бүтээж, үйлдэж байж, төлөөр нь нөхөж байж сая бид хэрэглэж сурах аж.

Талархах Эр ДЭМ: тэмдэглэх, тайлах, тахих Үндэсний хурц гурван ЧУ КУР-тай

зун тахилга хийгээд л, уул усаа баясгаад л баахан яваад байсан, үнэндээ талархаад л яваад байсан юм биш үү хэхэ.

над шиг ингэж судар ном уншдаг, за бүр тайлбарлана гэж том ярьдаг хүн ч ховор байх даа, зүгээр л эхлээд л бичээд байвал, бичихийн тулд тархиа бага багаар ч болтугай дайчлаад байвал өнөө бичиж байгаа нь өчигдрөөс илүү, маргааш бичих маань өнөөдрийнхөөс илүү болох байх гэж найдаж /итгэх эрдмийг хэрэглэх гэж байна/ бичиж байгаа юм.
тэгээд ч саяхан нэг айлын засварт туслахдаа нэг зүйл анзаарсан. тэр нь хийх ажлууд нь хялбар, түүнийг би яаж хийхээ ч мэддэг, за гялалзуулна, тэрийг тэгээд, энийг ингээд л гээд төлөвлөөд, нэг л сүрхий хүн байгаад байлаа, гэхдээ гол нь хийхгүй л, хий эргээд суугаад байтал хэдэн өдөр өнгөрөөд, хүлээлгэн өгөх хугацаа нь тулчихаад, сүүлийн өдөр нь нусаа хацартаа нааваа.
ямар ч ажил хичнээн хялбар байсан ч хийхгүй л бол, үйлдэхгүй л бол хэзээ дуусах
ямар ч ажил хичнээн хэцүү байсан ч хийгээд л байх юм бол удахгүй дуусах юм байна гэдгийг хэзээ хойно жаахан анзаарав. нөгөө жигмэд, тогмид 2 гээд хүүхдийн дуу чинь үнэндээ энийг надад хэлснийг нь мэдэхгүй л хүүхэдтэйгээ дагаж дуулаад, баясаад яваад байсан юм билээ.
Хаан дээдсийн
хол гэж бүү цөх, явбаас хүрьюү
хүнд гэж бүү цөх, өргөвөөс дааюу гэдэг үг үүнийг л хэлсэн аж, хүн хийгээд л, үйлдээд л байвал бүтнэ.

дээрхэд бас өөрийнхөөрөө нэмээд

хялбар гэж бүү бас, үйлдэхгүй бол чи үрэгдьюү
хийчихнэ гэж бүү онгир, хийхгүй бол чи зэвэрмуй гэж хэлнээ ккк.

үг ихдүүлж улиг болгоод яахав, үйл ихдүүлж итгэл ганхуулаад яахав

Дайны хүнд нь бодлын дайн

Бартааны хүнд нь бодолд бий
Тулааны аюултай нь оюунд бий
Дайсны хүчтэй нь өөрсдөд чинь бий
Даваад гарвал алдар нь бий
Нууц болгоны түлхүүр нь бий
Нутаг болгоны үзэмж нь бий
Алдар болгоны авиа нь бий
Алдаа болгоны үндэс нь бий
Дуурсах алдрын эхлэл нь бий
Дутуу харааны суурь нь бий
Хурц мэлмийн ир нь бий
Худал хуурмагийг дэнс нь бий
Өстнийг давах арга нь бий
Өөртөө итгэх итгэл нь бий
Өвгөдөө үнэлэх сэтгэл нь ч бий
Өмөөрөх бүхний зориг ч бий
Бяцхан тэргүүн чинь өвдлөө гээд бяцраад уначихгүй
Булгилж зүрх чинь догдоллоо гээд бутраад явчихгүй
Уул мэт хараар дарсан
Бут мэт цагааныг гаргах гэж
Улиг болсон худлаар нөмөрсөн
Эрэл болсон үнэнийг гаргах гэж
Алдаа болгоныг авчирч овоолсон
Эргүү толгойг чинь засах гэж
Алд биеэ засах ухааны чинь түлхүүрийг
Олж бид гаргах гэж
Тэргүүнийг задлахад ч яахав
Тэнэг оюуныг чинь баллахад ч яахав
Ийм учигтай
Тийм ээдрээтэй
Өрөөлийг дэнслэхийн урьд өөрийгөө шүү
Өрөөлийг шоглохын урьд өөрийгөө занч
Өрөөлийг магтахын тулд өөрийгөө үнэл
Өрөөлд жөтөөрхөхийн оронд өөрөө гайхуулж яв
Ундарга болгоноо хааж хаячихаад
Ухаан юугаа бөглөж хаячихаад
Сэтгээд байна гэж итгэснээс чинь болж
Сэрэл юу чинь дарагдсан аж
Ухаад байна гэж эндүүрснээс чинь болж
Улиг болсныг эргэлдүүлдэг болж
Иймийн учир өөрийгөө чи олохыг хүсвэл
Өгөр тархиа задлах хэрэгтэй
Өчиг юугаа тэвчих хэрэгтэй
Тийм учраас өгүүлэх үгийг ухаж сур
Үг болгоныг мөшгиж сур
Өвгөд биднийг залах болгондоо
Өнгөрөх хугацааг биш үйлдэх үйлийг
Өгүүлэх үгийг ажиж
Дараа гараг буух хүртлээ
Тэргүүндээ үгээ шигтгэж
Зүрхэндээ түүнийг мэдэрч
Асгарах усан нулимс ч бай, аньсагаа норгоод ч болов
Мэдэрч бай
Бодож бай
Тунгааж бай
Тэгэж байж чи өөрийгөө олно
Өвгөд биднээс өчүүхнийг өөртөө наана
Өвгөд бидний чичлээд хэлэхийг
Үр чамд шивнээд өгүүлэхийг
Мэдрэх даруйдаа үйлдэж бай
Мэдсэн дороо хийж бай

Өөрийгөө дарах тухайд?

Өвгөд бид  мундаг байж болно
Үр чинийхээр сүрхий байж болно
Үрс та нарын дэргэд гайхамшигтай ч байж болно, гэхдээ
Үрс та нар бидний
Язгуураас угшилтай
Яснаас үргэлжилтэй
Цуснаас урсгалтай
Тйим байтал
Үрс та нар бас яахаараа
Өөрсдийнхөө хэрээр мундаг
Өвгөд шигээ сүрхий
Өрөөлийн дэргэд гайхамшигтай байж болдоггүй билээ
Өөрийгөө дарж бай гэсэн үгнээс минь болсон гэв үү чи
Авираа гаргахдаа мэдэж дарж бай гэсэн болохоос
Алдаагаа засахаа нухчин дар гэсэнгүй
Аашаа өрөөлд үзүүлэхдээ хэзээгээ мэдэж бай гэсэн болохоос
Алдаа хөгжүүлэх хүслээ дар гэсэнгүй бид
Олзонд шунах хүслээ дар гэсэн болохоос
Оюунаа тэлэх ухааныг дар гэсэнгүй
Эдэнд шунах хүслээ дар гэсэн болохоос
Эрүүл биеэ хөгжүүлэх шидээ дар гэсэнгүй
Худлыг ялгах худалд хууртах нүдээ дар гэсэн болохоос
Хуурмагийг ялгах сэтгэлээ хөгжүүлэхээ дар гэсэнгүй
Хувирамтгай аашаа зас гэсэн болохоос
Хувиршгүй итгэлээ дар гэсэнгүй
Үгнийхээ ирийг үйл болгож сур гэсэн болохоос
Өөрийнхөө үйлдлээр гайхуул гэсэнгүй
Өвгөдийн шидийг өрөөлд цуур гэсэнгүй
Өөрийн отгийн нууцыг ч илчил гэсэнгүй
Өөрийгөө дарах ёстой гээд чи
Өмгөөлөх аядаа юу
Тэгвэл өвгөн миний өөдөөс чинь хэлэх үг энэ байна даа, хэхэ

2.      Өөрийгөө олох талаар?

Алддаа орших оюуныг
Амьсгааг чинь гаргах уушгийг
Амьдралыг чинь залгуулах зүрхийг
Алхааг чинь батжуулах шөрмөсийг
Үйл юуг хийх бэлэн бодлыг
Үг юуг гаргадаг цэцэн ухааныг
Байгаа болгоноо чи олохыг хүсээ юу? Хэхэ
Өөрийгөө олохыг хүсээд байсан гэв үү чи
Өөрийгөө л хайгаад байсан гэв үү чи
Хэн гэдгээ сайныг нь ч тэр
Саарыг нь ч тэр
Ирийг нь ч тэр
Арыг нь ч тэр
Үнэнийг нь ч тэр
Өгөрийгөө ч тэр
Өөрөө өөртөө
Өөрийгөө хууралгүй
Үнэнээр нь хүлээгээд
Өөрөө өөрийгөө илчил гэх
Үүнийг л өөрийгөө олох
Үр чинийхээр тэгэж хэлнэ үү гэхээс
Үрс та нар шиг  өөрийгөө олох
Өөрийгөө таних
Эндүү нэртэй
Хазгай зантай тийм нэг аянг хэлдэггүй юм
Үрс та нар цэцэн үгсийг ухахгүйгээр урсгадаг
Үнэн үгсийг сүсгээрээ дагадаг
Тийм учраас л худлаа нэг цуурч байгаа мэт харагддаг
Ганцхан үгийг ухаад дийлчихээд
Оюунаараа тосон байж
Сэтгэлээрээ мэдрэн байж сонсоод сурчихвал
Ингэж өөрийгөө хууран байж
Өртөөлөгчдөө ч тэр, чимээ хураагууртаа ч тэр
Хураагаад байх хэрэг үгүй
Сэтгэлд чинь хураагдаж
Бодолд чинь хадагдаж
Алдад чинь шингэж
Авирт чинь наалддаг юм
Алив үгийг ухахдаа
Ухахаасаа өмнө сонордохдоо
Уншиж тунгаахдаа үүнийг үргэлж анхаарч байвал
Мэлмийгээр эсвэл сонороороо эхлэн байж
Тархи оюун луугаа чиглүүлж байгаагаа
Тархааж сэтгэлдээ давхар хүлээн аваад сур
Угшилыг нь анзаарч бай
Сэдлийг нь мэдэрч бай
Сэтгэлийг нь харж бай
Өрөөлийн үгийг бүрэн сонордож чадахгүй байж
Үг юуг нь, авир юуг нь, аяг юуг нь шүүхээ боливол таарна
Ядахдаа бүтэн сонсчихоод, бүрэн сонордчихоод
Нэгтгэн базаж тунгааж
Энэхэн оюундаа ухаж
Энэхэн зүрхээрэээ мэдрээд сурчихсаныхаа дараа
Өрөөлийг шүүж бай

     Улаачийн ачаа хэцүү ачаа юм даа?

Ингээд л чи өөрийгөө голоод байвал
Яахан зоригтой байх
Яахан зорьсондоо хүрэх
Яахан золбоог бадруулах
Яахан түмнийг дагуулах
Хялбар зүйлийг чамд өгөөд байвал амтшаад байна
Хялбараас өөрийг сэтгэхгүй болно
Зөөлөн идээг чамд өгөөд байвал шүдээр яах
Зөвлөж үргэлж хэлээд байвал оюунаар яах
Зөөж үргэлж аваачаад байвал үйлээр яах
Зөвхөн чамайг дэмнээд байвал чамаар бид яах
Хатууг элээх билүү нь бол
Харыг цайруулах сэтгэл нь бол
Хэцүүг давах итгэл нь бол
Хатыг шалгах хуурай нь бол
Хурцыг мохоох зөөлөн нь бол
Худлааг дарах үнэн нь бол
Хуурмагийг дарах дэнс нь бол
Хугасыг дүүргэх оюун нь бол


... гэснийг нь блогтоо орууллаа даа, зөвхөн өөртөө хадгалаад байлгүй, унших нэгэнд нь хэрэг болбол гээд оруулчихлаа, гэхдээ бас
үг ихдүүлж улиг болгоод яахав
үйл ихдүүлж итгэл ганхуулаад яахав
гэж хэлснийг нь бодох л хэрэгтэй юм шиг байна.